ഭാരത സംസ്ക്കാര സംസ്കൃതിയില്‍ സന്യാസം വലിയ വെളിച്ചം വീശുന്നു. ജീവിത യാത്രയിലെ പല പാതകളില്‍ അവസാനത്തെ എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ പറയാം... അവിടെയല്ല അന്ത്യം അവിടുന്ന് ചവിട്ടികരയറി ആത്മ സാക്ഷാല്‍കാരം നേടുകയാണ്‌ പരമ പ്രധാനമായ ദര്‍ശനം. എന്നാല്‍ ഈ സന്യാസം എല്ലാവര്ക്കും കഴിയുമോ എന്നത് ചിന്തിക്കേണ്ട വസ്തുതയാണ്. സന്യാസത്തിനു ഒരു മുഖം മാത്രമേയുള്ളൂ അത് പുര്‍ണമായി തന്നെയും, എല്ലാവരെയും ഉപേക്ഷികല്‍ ആണ്‌.. പൂര്‍ണ്ണമായ സമര്‍പ്പണം ആണ്‌... അത് അതിലും വലിയ ആത്മ സമര്‍പ്പണം നല്‍കി ഇശ്വര പ്രാപ്തി ആണ്‌.
ഇവിടെ ആദ്യ പടികള്‍ ജീവിതത്തില്‍ ചെയേണ്ട കടമകള്‍ നിര്‍വഹിച്ച ശേഷം തുടങ്ങേണ്ടതാണ് സന്യാസം... കടമകള്‍ നിര്‍വഹിച്ച ശേഷമേ ഇത് ഭാരതിയ സങ്കല്‍പ്പത്തില്‍ ഉള്ളു. ഇതിനായി സന്യാസം കൂട്ടമായും ഒറ്റയ്ക്കും ഏറ്റെടുക്കാം.. എന്നാല്‍ ലെക്ഷ്യം ഒന്നായിരികണം... ഇശ്വര സാക്ഷാല്‍കാരം... പലപ്പോഴും ഈ രണ്ട് കാര്യങ്ങള്‍ സന്യസത്തില്‍ മറക്കുന്നു ഒന്ന് എപ്പോള്‍ രണ്ട് എന്തിന്.. ഇവ രണ്ടും ഉണ്ടായിരിക്കാം ആരംഭത്തില്‍ എന്നാല്‍ മറക്കാം പിന്നീട്. (തുടരും)
No comments:
Post a Comment