Monday 31 May, 2010
ആവശ്യങ്ങളും അത്യാവശ്യങ്ങളും
പലരും രാവിലെ എഴുനെറ്റാല്‍ ഉടന്‍ ഒരു കാപ്പി ഇട്ട് കുടിക്കാന്‍ നോക്കും, അല്ലങ്കില്‍ കാപ്പിക്ക് വെള്ളം അടുപ്പത്ത് വച്ചിട്ട് പോകും, തിരികെ വരുമ്പോഴെക്ക് തിളച്ചിരിക്കാന്‍.... എന്നാല്‍ മറ്റൊരുകുട്ടര്‍ ഉണര്‍ന്നാല്‍ ഉടന്‍ പോയി മുഖം കഴുകി, കെട്ടി കിടക്കുന്ന മൂത്രം കളഞ്ഞു വൃത്തി ആയതിനു ശേഷമേ അടുകളയില്‍ കയറു.... എന്നാല്‍ ചിലര്‍ അതിരാവിലെ എഴുനേറ്റു കുളിച്ചു വൃത്തി വരുത്തിയിട്ടേ ബാക്കി തുടങ്ങു... ഇതില്‍ ഏതാണ് ആവശ്യം ... ഏതാണ് അത്യാവശ്യം... ഇതിലെ ഏറ്റവും നല്ലത് അവസാനത്തെ കുട്ടര്‍ ആണ്.... ഇവര്‍ കുടുംബത്ത് ഐശ്വര്യം നല്‍കുന്നവരാണ്. എങ്ങനെയാണു ഐശ്വര്യം വരുന്നത് കറകളും, അഴുക്കും കളഞ്ഞു വൃത്തി ആകുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ നന്മ ഉണ്ടാക്കും അവ പ്രവര്‍ത്തിക്കും .. പലപ്പോഴും പ്രായം ഉള്ളവര്‍ പറയും പള്ളിയില്‍, അമ്പലത്തില്‍, ദേവാലയങ്ങളില്‍, പള്ളികുടങ്ങളില്‍, പരിക്ഷക്ക് പോകുമ്പോള്‍ വൃത്തിയായി കുളിച്ചു പോകാന്‍ പറയുനത് നന്മ പരത്താന്‍, വിശുദ്ധിയില്‍ വെളിച്ചം വീശാന്‍ ആണ്.. നാമോ ..? ഈ പുണ്ണ്യ സ്ഥലങ്ങളില്‍ എത്ര വെടിപ്പോടെയാ പോകാറുള്ളത് .... ? മറ്റു രണ്ട് കുട്ടര്‍ ഒരുതരത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ സമയം ലാഭികുന്നവര്‍... വേണ്ടി വന്നാല്‍ ലാഭ മനോഭാവകാര്‍ ആണ് എന്ന് പറയാം... വൃത്തി യിലെങ്കിലും ഒരു കാപ്പി വേണം... എന്നാലെ ബാക്കി നടക്കു എന്ന് ബലം പിടിക്കുന്നവര്‍... ബെഡ് കോഫി എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് വൃത്തി ഇല്ലാതെ കാപ്പികുടിക്കല്‍ ആണ്.... രണ്ടാമത്തെ കുട്ടര്‍ എല്ലാത്തിലും ഇവര്‍ പെടും ലഭാകാരും കുറെ എല്ലാം വേണ്ടവര്‍ ആണ്... ഇതില്‍ നമ്മുടെ സ്ഥാനം എവിടെയാ ....? അതോ ഒന്നുമില്ലാത്ത സ്ഥാനത്ത് ആന്നോ? മറ്റൊരു വിഷയത്തിലേക്ക് കടക്കാം നമ്മുക്ക് എല്ലാരുടെം വീട്ടില്‍ അലക്കുന്ന യെന്ത്രം ഇല്ല അല്ലെങ്കില്‍ അത് ഇടക്ക് കേടായി അന്നേരം എങ്ങനെ... അലക്കും? ചിലര്‍ കുറെ ദിവസം കുറെ സോപ്പുപൊടിയില്‍ ബകറ്റില്‍ ഇട്ട് വച്ച് ആരെങ്കിലും വഴക്ക് പറയുമ്പോള്‍ എടുത്തു കഴുകുന്നവര്‍.... ചിലര്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും മാറിയിട്ടും, സ്പ്രേ അടിച്ചും പോകുന്നവര്‍ ... ചിലര്‍ ഒരു ബാര്‍ സോപ്പ് വാങ്ങി ഒരു ഒന്നര ഒരലക്ക് അങ്ങ് നടത്തും ....അത് കഴിഞ്ഞേ അടുത്ത പരിപാടി ഉള്ളു.... ഇതിലുടെയും പലതരം മനോഭാവകരെ കാണാം... ഇതിലും നാം ഏത് കുട്ടര്‍ ... അതോ ഇതിലൊന്നും പെടാത്ത മറ്റുള്ളവര്‍ അലക്കി തരുന്നവര്‍ ആണോ? .................. ഇതുപോലെയാണ് ജീവിതത്തിലെ ഓരോ ചെറുതും വലുതും ആയ കാര്യങ്ങള്‍ .... പല മനോഭാവകാര്‍ ..തെന്നീച്ച പോലെയും, ...ഉറുമ്പുകള്‍ പോലെയും ഉള്ളവര്‍.... നമ്മുക്ക് ഉറുമ്പുകള്‍ ആയി മാത്രം മാറാം ...ഇത്രയും നാളായിട്ട് ഉറുമ്പുകള്‍ വാര്‍ത്ത കെട്ടിടം പണിഞ്ഞു താമസികാറില്ല... അങ്ങകലെ നിന്നും ഒരു ഓട്ടോയും വിളികാതെ... എടുക്കാന്‍ കഴുയുനത്തില്‍ കുടുതല്‍ വലിച്ചും, ചുമന്നും സംഭരിച്ചു വയ്ക്കുകയാണ്... നമ്മുക്ക് ബുദ്ധി ഉണ്ടായിട്ടും രണ്ട് ദിവസം പണി ഇല്ലെങ്കില്‍ മറ്റുള്ളവരുടെ മുമ്പില്‍ ഇരക്കാന്‍ പോകേണ്ട അവസ്ഥ... കിട്ടുമ്പോള്‍ ആവശ്യത്തില്‍ അധികം ... ഇല്ലാത്തപ്പോള്‍ പഞ്ഞവും പരിവട്ടവും.... ആവശ്യങ്ങളെ ആവശ്യങ്ങളായി കാണുക... അത്യാവശ്യങ്ങളെ അത്യാവശ്യങ്ങളും ആയും കാണുക... ഒരാള്‍ക്ക് ആവശ്യം മറ്റൊരാള്‍ക്ക് അത്യാവശ്യം ആയും പലര്‍ക്കും അത് നിസാരവും ആണെന്ന് നാം പലയിടത്തും പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്... ഇത് കോളേജില്‍ പോയി പഠിച്ചു ചെയെണ്ടതല്ല പകരം ജീവിതത്തില്‍ ഉറുമ്പുകളെ പോലെ ഉള്ളവരെ കണ്ടു പഠിക്കുക.... ഒരികലും യെന്ത്രങ്ങളെ ആശ്രയികാതെ കുറെ വ്യായാമം കിട്ടുന്ന പ്രേവൃത്തികളിലും ഏര്‍പ്പെടുക.. അതുപോലെ എപ്പോഴും വിശാലമായ് ചിന്തിക്കുക .. നല്ലത് എടുക്കുക ചര്‍ച്ച ചെയ്യുക ... പലപ്പോഴും വേണ്ടാത്തത് എടുത്ത് മാസങ്ങളോളം ചര്‍ച്ച ചെയ്ത്, കുറ്റം കുറവ് കണ്ടു ആവശ്യവും അത്യവശവും മറക്കാതെ ജീവിതം ഉറുമ്പിനെ പ്പോലെ വിവേകത്തോടെ വികാരങ്ങളെ ക്രെമികരിച്ചു പോകാം.....
സിനിമലോകത്തിലെ കഥാപാത്രങ്ങള്‍
എല്ലാവരുടെയും ജീവിതത്തില്‍ അനുകരണ സോഭാവം ഉണ്ട്. കൊച്ചുകുട്ടികളില്‍ പറയുകയും വേണ്ടാ മമ്മുട്ടി, മോഹല്‍ലാല്‍, സുരേഷ് ഗോപി, ഡിഷും.. ഡിഷും ഒക്കെയാ.. ഇതില്‍ വെറും തമാശ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ വരെ ഉണ്ട്, വേഷത്തിലും രൂപത്തിലും കുറവല്ല.. എന്നാല്‍ ഇവര്‍ അഭിനയിക്കുന്ന ഒരു നല്ല കഥാപാത്രം ആകാന്‍ ആരും ശ്രെമിക്കുനില്ല... പലപ്പോഴും നാം സിനിമ കാണാറുണ്ട്... അപ്പോള്‍ ചിരിക്കും, കരയും, വികാരം കൊള്ളും തീര്‍ന്നു... അതുപോരാ ... അതില്‍ നിന്നു ഇറങ്ങുപോള്‍ ഞാനും അതിലെ ഒരു നല്ല മൂല്യം ഉള്ള ഒരു കഥാപാത്രം ആണ് എന്ന് തോന്നിയ്യിട്ടുണ്ടോ? അല്ലെങ്കില്‍ അതായി തീരാന്‍ ശ്രെമിക്കുമോ?
നമ്മുടെ ജീവിതവും ഒരു നാടകം ആണ്, നാമും നടി- നടന്‍മാര്‍... മാറി മാറി അഭിനയിക്കുന്നവര്‍.. ജീവിതത്തില്‍ അഭിനയിക്കുക അല്ല ... ആയി തീരുകയാണ് വേണ്ടത്... ജീവിതത്തില്‍ അഭിനയിച്ചാല്‍ അത് തകര്‍ച്ചയിലേക്ക് പോകും.. ആരുടെയും മുമ്പില്‍ നമ്മുക്ക് ആരൊക്കെയോ ആയി അഭിനയിക്കാം എന്നാല്‍ ജീവിക്കാന്‍ ഒരുപാട് പ്രയാസം ആണ്. ഒരു നല്ല ആള്‍ ആകുന്നതില്‍ അപ്പുറം വലിയ ഒരു കാര്യം ഇല്ല.. വീട്ടില്‍, നാട്ടില്‍, എവിടെയും വിശ്വസ്തനായ ഒരു ആള്‍ ആകുക.... അങ്ങനെ നമ്മള്‍ ആയാല്‍ ജീവിതം വിജയിച്ചു.. ഇങ്ങനെ ആയിത്തീരുക വളരെ പ്രയാസം ആണ്.. നൂറു നൂറു നന്മ ചെയ്താലും വന്നുപ്പോയ ഒരു പിശകില്‍ പോലും ഈ സ്ഥാനം നഷ്ടപ്പെടും... നമ്മുക്ക് നല്ല കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ആയി മാറാം....
Sunday 30 May, 2010
വൈദേശിക ജീവിത പാഠങ്ങള്‍
വൈദേശിക ജീവിതം തരുന്ന പാഠങ്ങള്‍ കുറവല്ല... എന്നിട്ടും ആരും ഒന്നും മനസിലാക്കുനില്ലല്ലോ.... എന്നോര്‍ത്ത് വിറുങ്ങലിച്ചു നില്കാന് അല്ലാതെ എന്ത് ചെയ്യാന്‍.... കഴിയും, വൈദേശിക ജീവിതത്തില്‍ നമ്മുക്ക് കിട്ടുനത് അനുകരണം ആണ്. അവ വെക്തിതം നഷ്ട്ടപെടുതല്‍ ആണ്.. അനുകരിക്കുനതിനെക്കാള്‍ ഒരു പടി മുകളിലായാല്‍ നന്ന്‍.. ഒരു പടി കുറവോ, അതെ പടിയോ നല്ലതല്ല... "നാട് വിട്ടാല്‍ നായ" എന്ന പറച്ചില്‍ എന്നും സത്യം കാണിച്ചു തരുന്നു... നമ്മെ വളര്‍ത്തി വലുതാക്കിയ അപ്പനേം അമ്മേം പോലും മരണകിടക്കയില്‍ പോയിട്ട് ... ആ അവസാന നിമിഷവും കത്തി പ്രകാശിച്ചു മാറുന്ന ചിതയുടെ മുമ്പില്‍ നില്കാന് കഴിയാതെ... അവിധിയില്ലാതെ... അവിധിയെടുതല്‍ പണിപോയി കുത്ത് പാള എടുപ്പിക്കുന്ന സംസ്കാരത്തിലേക്ക് എന്തിന് നാം വീണ്ടു വീണ്ടും പോകുന്നു... മകളുടെ കല്യാണത്തിന് കൈ പിടിച്ചു കൊടുകേണ്ട അപ്പന്, അമ്മ നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം പടം കണ്ടു സമാധാനം കാണുന്നു... ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ പോകുന്ന പൈസക്ക് ഒരു പവന്‍ കൂടി കൊടുകമല്ലോ എന്ന് ആശ്വസിക്കുന്നവരും കുറവല്ല... നാം എന്തിന് ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാക്കുന്നു.. നാം എന്തിന് ജീവിക്കുന്നു... അപ്പനും അമ്മയും നല്ല ഭക്ഷണം കഴികാതെ, നല്ല വീട്ടില്‍ ഉറങ്ങാതെ... അകലങ്ങള്ളില്‍ മാറിനിന്നു ഉണ്ടാക്കി അവസാനം മക്കള്‍ പോലും നഷ്ട്ടമായി ചങ്ക് പൊട്ടി മരിച്ചു ജീവിക്കുന്നവര്‍ നമ്മുടെ ഇടയില്‍ കുറവല്ല... അപ്പനേം അമ്മയെയും വിദേശത്തേക്ക് കയറ്റി വിട്ട് മടക്കയാത്രയില്‍ ഈ ലോകത്തോടെ യാത്രാ പറയുന്നവരും .... കയറ്റി വിട്ടയാല്‍ ഒരു പെട്ടിയില്‍ ചീഞ്ഞു നാറി വരുന്നതും നമുടെ ജീവിതത്തിലെ നിത്യ കാഴ്ച അല്ലെ....? എന്നിട്ടും പാന്റും കൊട്ടും ഇട്ട് നില്‍ക്കുന്നവരെ കാണുമ്പോള്‍ ഉള്ളില്‍ ചിരിക്കുന്നവരും, വിദേശ ജീവിതത്തില്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന പണത്തെയും പലരും പ്രേശംസിക്കുന്നവരും ഒട്ടും കുറവല്ല... ജീവിക്കാന്‍ പണം വേണ്ടേ എന്നാണ് മിക്കവാറും ചോദിക്കുനത് എന്നാല്‍ ഈ പണം ഈ പോയ ജീവിതം തരുമോ? വീട്ടിലെ പറമ്പില്‍ ഒരു മുട് വാഴ വയ്ക്കാന്‍ നാണം ഉള്ളവര്‍ വിദേശത്ത് കക്കുസ് കഴുകന്‍ ഇഷ്ട്ടപെടുന്നു... സ്വൊന്തം പറമ്പിലെ പത്ത് മുട് റബ്ബര്‍ വെട്ടി പാലെടുത്ത് ... കുടുംബത്തില്‍ മാതൃക അകെണ്ടാവര്‍ പകരം വിദേശത്ത് പോയി തോട്ടി പണി ചെയ്യുന്നു... വീട്ടിലെ ജോലികാര്‍ക്ക് എന്നിട്ട് കൂലി നല്‍കുന്നു... ചിലയിടത്ത് ഈ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ ജോലി ചെയുന്നതും ഈ വരുന്ന കുടി പള്ളികുടം പോലും കാണാത്ത വെട്ടുകാരന്‍ ആണ്.... നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ വേണ്ടത് സമാധാനവും, സന്തോഷവും, പച്ചപ്പായ കുടുംബ ജീവിതവും ആണ്... ഇവ മങ്ങിയാല്‍ മനുഷ ജീവിതം പട്ടിയുടെ ജീവിതം പോലെയാ... ആട്ടും തുപ്പും ഏറ്റു ഒച്ചാനിച്ചു നില്‍കേണ്ടി വരുന്ന വിദേശ ജീവിതം .... എന്തിന് നാം പട്ടിയെ പോലെ ജീവികണം? ഈ പട്ടിയെ പോലെ ജീവിച്ചിട്ട് വരുമ്പോള്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന കുടുംബത്തില്‍ ഏങ്ങനെ ജീവിക്കാന്‍ കഴിയും ...? വീട്ടിലുള്ളവര്‍ക്ക് വീണ്ടു പണം പോര എന്നതില്‍ കുടുതല്‍ ആ ആളെ തന്നെ വേണ്ടാ എന്ന ചിന്തയാ.... ഇപ്പോള്‍ വിദേശ രാജ്യങ്ങളില്‍ സ്ത്രികള്‍ക്ക് വരുമാനം കുടുതല്‍ ആണ് അതിനാല്‍ പലപ്പോഴും കൊച്ചിനെ നോക്കിയും, വീട്ടു പണി ചെയ്തും, പെണ്ണുങ്ങളുടെ ജോലി നോക്കി പലരും അങ്ങ് ജീവിക്കുവാ.... അവിടയും ഏത് ജീവിതം .... കൂടെ ജോലിയെടുക്കുന്ന കുട്ടുകരോടൊക്കെ പറയുന്നതോ .... അതിലും കഷ്ട്ടം. പലര്‍ക്കും ഇത് ഭര്‍ത്താവാണെന്ന് പോലും പറയാന്‍ നാട്ടിലേക്കാള്‍ വൈക്ലബ്യം... കുട്ടുകരോടൊപ്പം മദ്യം നുളങ്ങു ചുവടു വയ്ക്കുന്ന ഭാര്യയെയും മക്കളേം കണ്ടു അമ്പരക്കുന്ന അപ്പന്മാര്‍ .. ഈ കാഴ്ചകള്‍ മലയാള മണ്ണിനു ശാപം തന്നെയാണ്.... മാറണം... മാറ്റണം.. സന്തോഷവും, സമാധാനവും, വറ്റാത്ത സ്നേഹം ഉള്ള കുടുംബങ്ങള്‍, ബഹുമാനിച്, വിശുദ്ധിയില്‍, വിഷിഷ്ട്ടമായി കഴിയുന്ന ചെറു ജീവിതങ്ങള്‍ നമ്മുക്ക് മുതല്‍ക്കുട്ട് ആക്കാം... വളരുന്ന, വളര്‍ത്തുന്ന... സമുഹം പണിയാം.... അടിത്തറയില്ലാത്ത വൈദേശിക ജീവിതം ഉപേഷിക്കാം ....
കുടുംബ സങ്കല്പം
കുടുംബ സങ്കല്പം ഇല്ലാത്തവര്‍ ലോകത്തില്‍ ചുരുക്കം ആണ്. ഇതില്‍ ഏറ്റവും മഹനിയമായ ഒരു കാഴ്ചപ്പാട് നല്‍കുന്നത് ബൈബിളില്‍ ആണ്.. ആദി മാതാപിതാക്കളെ ദൈവം ഏദനില്‍ ആക്കി, എല്ലാം നല്‍കി വളര്‍ത്തി, എന്നാല്‍ അനുസരണ കുറവില്‍, ഒരു പിഴവില്‍, പിശാചിന്‍റെ പിടിയില്‍ പെട്ട് അവര്‍ക്ക് ദുരിതം ഉണ്ടായി എന്ന പഴയനിയമ ചിന്താധാര... അതിനുശേഷം പുതിയനിയമത്തില്‍ കാണുന്നു "കുടുംബം" ഉടലെടുക്കുനത് വലിയ ഒരു വേദനയില്‍ ആണ് വളര്‍ത്തിയ മാതാപിതാക്കളെ വിട്ട് പുരുഷനോട് ചേരും എന്ന പുരുഷ മേധാവിത്ത ചിന്താധാര... ഈ രണ്ട് നിയമ സാധുതകളും തള്ളികളയാന്‍ ആകില്ല... അവയ്ക്ക് ഒരു ദൈവിക കരുതല്‍ കാണാം.... ദൈവം ആണ് പങ്കാളികളെ തന്ന് കുടുംബം നല്‍കുന്നത് അവിടെ നന്മ നല്കുനത്... എന്നെങ്കിലും നാം ഒരു വിവാഹം ദൈവസനിധിയില്‍ വയ്ക്കാറുണ്ടോ? പകരം അവിടെ പണം ഉണ്ടോ? ജോലിഉണ്ടോ?
എത്രനാളായി അവര്‍ ഗള്‍ഫില്‍ എന്നൊക്കെ അല്ലെ അവിടെ നോക്കാറ്? പകരം ദൈവിക ഭക്തി ഉള്ള ഒരു വീടാണോ? സ്നേഹം ഉള്ളവരാണോ എന്ന് ചിന്തിക്കുമോ? പണവും പറമ്പും നോക്കി ആരും കുടുംബ സകല്‍പ്പം മെനയരുത്... അത് വലിയ ദുരന്തത്തില്‍ കലാശികാം... അതുപോലെ പ്രേമം എന്ന സങ്കല്‍പ്പവും ഒത്തിരിയേറെ ചിന്തിക്കേണ്ടതാണ് ... വെളുപ്പും, ശരിരവും, സൌന്ദര്യം ഇവ നോക്കി തുടങ്ങിയാല്‍ അവ ജീവിതം തകര്‍ക്കും .. പകരം ദൈവ നിശചയം നോക്കുക.... കുടുംബ, ജാതി, സാമുഹിക വെവസ്ഥ, സാമുഹിക ചുറ്റുപാടുകള്‍ നോക്കുക... ഇവ ദൈവിക ചിന്തയ്ക്ക് മാത്രമേ കഴിയു.... കുടുംബം ആരംഭം നാം ഒരുവിധം എങ്ങനെ ആകണം എന്ന് സങ്കല്പ്പികണം... അതില്‍ കൊടുമ്പിരി കൊണ്ട് കിടക്കുകല്ല പകരം അതിനെ അനുപുരകമായി നിന്നു വളര്‍ത്തുകയാണ് വേണ്ടത്... നാം സങ്കല്പ്പിച്ചതെല്ലാം മൊത്തത്തില്‍ ശരിയാകണം എന്നില്ല..
രണ്ടാമത്തെ പുരുഷ നിയമ സങ്കല്പം ഒത്തിരി അര്‍ത്ഥം നല്‍കുന്നതാണ്.. വിദേശ സര്‍വകലാശാലകള്‍ പ്പോലും കേരളത്തിലെ കുടുംബ പവിത്രതയെ എടുത്ത് മാതൃകയായി പഠിക്കുന്നു, പഠിപ്പിക്കുന്നു അതും ഇശ്വര കടാഷം ആണ്... കുടുംബത്തിനു നാഥന്‍ ഉണ്ടാകണം .. നാഥന്‍ എന്നത് മാടമ്പി എന്ന കാഴ്ചപ്പാടല്ല ... പകരം വിട്ടുവീഴ്ച കൊടുക്കേണ്ടിടത്ത് കൊടുക്കുന്ന സ്നേഹ പിതാവിന്‍റെ രൂപം ആണ്.. ഭാര്യക്ക്, മക്കള്‍ക്ക് എപ്പോഴും കുടെയുള്ള, എല്ലാം തരണം ചെയ്യാന്‍ ഉറപ്പുള്ള, നല്ല തീരുമാനം വിട്ടുവീഴ്ചയോടെ എടുക്കുന്നവന്‍ ആണ്... കുടുംബ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഒരികലും പകരകാര്‍ ഇല്ല അപ്പന് അപ്പനും, അമ്മ അമ്മയും, മക്കള്‍ മക്കളും ആണ്... ഇപ്പോള്‍ നാം കാണുനത് എല്ലാത്തിനും പകരകാര്‍... അപ്പന് അമ്മയെ ശുശ്രുഷികാന്‍ വയ്യ.... ആശുപത്രിയില്‍ പ്പോലും കൊണ്ടുപ്പോകാന്‍ ആഗ്രഹം ഇല്ല, അവിടെ ആരെ കൊണ്ടുപോകണം ...? എത്രയോ പേര്‍ ജീവിത മാര്‍ഗം പോലും ഉപേഷിച് കുടുംബത്തിനായി ഇത് ചെയ്യുന്നു ... അവരെ പൂവിട്ടു പൂജികണം.... പ്രായം ആയ പെണ്‍കുട്ടിയെ കവലയിനിന്നു നേരം ഇരുട്ടിയാല്‍ പോലും വിളിച്ചു കൊണ്ട് വരാന്‍ വീട്ടില്‍ ഇല്ലാത്ത അച്ചന്മാര്‍ നമ്മുടെ ഇടയില്‍ ഉണ്ട്, ആ സമയം കള്ള് കുടിച്ചു മത്തനായ് ജീവിക്കുനവരും, യാതൊരു പ്രയോജനവും ഇല്ലാത്ത രസ കഥകള്‍ കേട്ടിരിക്കുന്നവരും കുറവല്ല എന്നോര്‍കണം... ഇതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം ആരോടും ബന്ദം ഇല്ലാത്ത അപ്പനെയും അല്ല... ഉത്തരവാദിത്തം ഉള്ള കുടുബ നാഥന്‍ തന്നെയാണ്... ജീവിത- കുടുംബ സകല്‍പം ഉളവര്‍ അങ്ങനെ തന്നെയായിരിക്കും... വൈകുനേരം വിളക്കുവെക്കുമ്പോള്‍ മുതല്‍ വീട്ടില്‍ ഉള്ളവരായിരിക്കും .. അല്ലെങ്കില്‍ അവിടെ ചില പകരകാര്‍ വന്നെനിരിക്കും ... ഇനിയും അപ്പനെയും അമ്മയെയും വിട്ട് പുരുഷനോട് ചേരും എന്ന ചിന്തയിലേക്ക് വരാം ... ഇതില്‍ ഭാര്യ അടിമ എന്ന ചിന്തയും നിഴലിക്കുനില്ല പകരം ഈ കുടുംബത്തിനു വേണ്ടി നല്ല നന്മയുള്ള അമ്മയായി മാറുക എന്നതാണ് ... അമ്മ റെഡി ആണോ കുടുംബം റെഡിയായി ... എന്ന് വച്ചാല്‍ അപ്പന്‍റെ തലക്ക് കയറുന്ന സങ്കല്‍പ്പത്തിലും ആകണ്ട നമ്മുടെ ചിന്ത. മാതൃക ഉള്ള അമ്മ, അപ്പന് നേരത്തെ തന്നെ വീട്ടില്‍ വരാനുള്ള കഴിവുള്ള അമ്മ സ്ഥാനം... പലരും പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട് എന്തിന് ഇപ്പോഴേ വീട്ടില്‍ കയറണം... എങ്ങനെ ഉണ്ടായി ഈ നിര്‍വികാരത .... വീട്ടില്‍ കയറാന്‍ തോന്നലുകള്‍ ഉണ്ടാക്കുനത് വീട്ടിലെ അമ്മതന്നെയാ... പകരം വീടിനേം, ഭര്‍ത്താവിനേം, മുലകുടിക്കുന്ന കുഞ്ഞിനേം കളഞ്ഞു പണം ഉണ്ടാക്കുന്ന, ഉണ്ടാക്കാന്‍ മുതിരുന്ന അമ്മയല്ല ഒരു കുടുംബത്തിലെ വിളക്ക്.. പകരം കത്തുന്ന, കത്തിക്കുന്ന, കുടുംബം കലക്കുന്ന അമ്മയാണ്.. ആര്‍കു വേണ്ടിയോ കല്യാണം കഴിച്ചവര്‍, നാട്ടുകാര്‍ എന്തുപറയും ഇങ്ങനെ നിന്നാല്‍ ... എന്ന ചിന്തയില്‍ കല്യാണം കഴികരുത്, കഴിപ്പികരുത്, ശാരിരിക, മാനസിക, വിശുദ്ധിയുടെ നിറവില്‍ അവരെ ഈ പരിപാവന കുടുംബ ജീവിതത്തിലേക്ക് കൈപ്പിടിച്ച്‌ ഉയര്‍ത്തണം... ഇവടെ സന്തോഷം, സമാധാനം ഉണ്ടാകും. അല്ലാതെ എല്ലാത്തിനും പകരകാര്‍, അപ്പന് പകരം കുറെ പണം എല്ലാ മാസവും, അമ്മക്ക് പകരം കുറെ പണം.... എന്തൊരു നശിച്ച, നശിപ്പിക്കുന്ന ചിന്ത... പകരം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു ആ കുടുംബത്തിനായി ദാരിദ്യം ഇല്ലാതെ പോറ്റാനുള്ള തീരുമാനം... എവിടെയും അപ്പന്‍റെ, അമ്മയുടെ, ഭാര്യയുടെ, ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ, ദാരിദ്യം .. അതാണ് സത്യത്തില്‍ ഉള്ള ദാരിദ്യം. പണം അല്ല...
എത്രനാളായി അവര്‍ ഗള്‍ഫില്‍ എന്നൊക്കെ അല്ലെ അവിടെ നോക്കാറ്? പകരം ദൈവിക ഭക്തി ഉള്ള ഒരു വീടാണോ? സ്നേഹം ഉള്ളവരാണോ എന്ന് ചിന്തിക്കുമോ? പണവും പറമ്പും നോക്കി ആരും കുടുംബ സകല്‍പ്പം മെനയരുത്... അത് വലിയ ദുരന്തത്തില്‍ കലാശികാം... അതുപോലെ പ്രേമം എന്ന സങ്കല്‍പ്പവും ഒത്തിരിയേറെ ചിന്തിക്കേണ്ടതാണ് ... വെളുപ്പും, ശരിരവും, സൌന്ദര്യം ഇവ നോക്കി തുടങ്ങിയാല്‍ അവ ജീവിതം തകര്‍ക്കും .. പകരം ദൈവ നിശചയം നോക്കുക.... കുടുംബ, ജാതി, സാമുഹിക വെവസ്ഥ, സാമുഹിക ചുറ്റുപാടുകള്‍ നോക്കുക... ഇവ ദൈവിക ചിന്തയ്ക്ക് മാത്രമേ കഴിയു.... കുടുംബം ആരംഭം നാം ഒരുവിധം എങ്ങനെ ആകണം എന്ന് സങ്കല്പ്പികണം... അതില്‍ കൊടുമ്പിരി കൊണ്ട് കിടക്കുകല്ല പകരം അതിനെ അനുപുരകമായി നിന്നു വളര്‍ത്തുകയാണ് വേണ്ടത്... നാം സങ്കല്പ്പിച്ചതെല്ലാം മൊത്തത്തില്‍ ശരിയാകണം എന്നില്ല..
രണ്ടാമത്തെ പുരുഷ നിയമ സങ്കല്പം ഒത്തിരി അര്‍ത്ഥം നല്‍കുന്നതാണ്.. വിദേശ സര്‍വകലാശാലകള്‍ പ്പോലും കേരളത്തിലെ കുടുംബ പവിത്രതയെ എടുത്ത് മാതൃകയായി പഠിക്കുന്നു, പഠിപ്പിക്കുന്നു അതും ഇശ്വര കടാഷം ആണ്... കുടുംബത്തിനു നാഥന്‍ ഉണ്ടാകണം .. നാഥന്‍ എന്നത് മാടമ്പി എന്ന കാഴ്ചപ്പാടല്ല ... പകരം വിട്ടുവീഴ്ച കൊടുക്കേണ്ടിടത്ത് കൊടുക്കുന്ന സ്നേഹ പിതാവിന്‍റെ രൂപം ആണ്.. ഭാര്യക്ക്, മക്കള്‍ക്ക് എപ്പോഴും കുടെയുള്ള, എല്ലാം തരണം ചെയ്യാന്‍ ഉറപ്പുള്ള, നല്ല തീരുമാനം വിട്ടുവീഴ്ചയോടെ എടുക്കുന്നവന്‍ ആണ്... കുടുംബ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഒരികലും പകരകാര്‍ ഇല്ല അപ്പന് അപ്പനും, അമ്മ അമ്മയും, മക്കള്‍ മക്കളും ആണ്... ഇപ്പോള്‍ നാം കാണുനത് എല്ലാത്തിനും പകരകാര്‍... അപ്പന് അമ്മയെ ശുശ്രുഷികാന്‍ വയ്യ.... ആശുപത്രിയില്‍ പ്പോലും കൊണ്ടുപ്പോകാന്‍ ആഗ്രഹം ഇല്ല, അവിടെ ആരെ കൊണ്ടുപോകണം ...? എത്രയോ പേര്‍ ജീവിത മാര്‍ഗം പോലും ഉപേഷിച് കുടുംബത്തിനായി ഇത് ചെയ്യുന്നു ... അവരെ പൂവിട്ടു പൂജികണം.... പ്രായം ആയ പെണ്‍കുട്ടിയെ കവലയിനിന്നു നേരം ഇരുട്ടിയാല്‍ പോലും വിളിച്ചു കൊണ്ട് വരാന്‍ വീട്ടില്‍ ഇല്ലാത്ത അച്ചന്മാര്‍ നമ്മുടെ ഇടയില്‍ ഉണ്ട്, ആ സമയം കള്ള് കുടിച്ചു മത്തനായ് ജീവിക്കുനവരും, യാതൊരു പ്രയോജനവും ഇല്ലാത്ത രസ കഥകള്‍ കേട്ടിരിക്കുന്നവരും കുറവല്ല എന്നോര്‍കണം... ഇതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം ആരോടും ബന്ദം ഇല്ലാത്ത അപ്പനെയും അല്ല... ഉത്തരവാദിത്തം ഉള്ള കുടുബ നാഥന്‍ തന്നെയാണ്... ജീവിത- കുടുംബ സകല്‍പം ഉളവര്‍ അങ്ങനെ തന്നെയായിരിക്കും... വൈകുനേരം വിളക്കുവെക്കുമ്പോള്‍ മുതല്‍ വീട്ടില്‍ ഉള്ളവരായിരിക്കും .. അല്ലെങ്കില്‍ അവിടെ ചില പകരകാര്‍ വന്നെനിരിക്കും ... ഇനിയും അപ്പനെയും അമ്മയെയും വിട്ട് പുരുഷനോട് ചേരും എന്ന ചിന്തയിലേക്ക് വരാം ... ഇതില്‍ ഭാര്യ അടിമ എന്ന ചിന്തയും നിഴലിക്കുനില്ല പകരം ഈ കുടുംബത്തിനു വേണ്ടി നല്ല നന്മയുള്ള അമ്മയായി മാറുക എന്നതാണ് ... അമ്മ റെഡി ആണോ കുടുംബം റെഡിയായി ... എന്ന് വച്ചാല്‍ അപ്പന്‍റെ തലക്ക് കയറുന്ന സങ്കല്‍പ്പത്തിലും ആകണ്ട നമ്മുടെ ചിന്ത. മാതൃക ഉള്ള അമ്മ, അപ്പന് നേരത്തെ തന്നെ വീട്ടില്‍ വരാനുള്ള കഴിവുള്ള അമ്മ സ്ഥാനം... പലരും പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട് എന്തിന് ഇപ്പോഴേ വീട്ടില്‍ കയറണം... എങ്ങനെ ഉണ്ടായി ഈ നിര്‍വികാരത .... വീട്ടില്‍ കയറാന്‍ തോന്നലുകള്‍ ഉണ്ടാക്കുനത് വീട്ടിലെ അമ്മതന്നെയാ... പകരം വീടിനേം, ഭര്‍ത്താവിനേം, മുലകുടിക്കുന്ന കുഞ്ഞിനേം കളഞ്ഞു പണം ഉണ്ടാക്കുന്ന, ഉണ്ടാക്കാന്‍ മുതിരുന്ന അമ്മയല്ല ഒരു കുടുംബത്തിലെ വിളക്ക്.. പകരം കത്തുന്ന, കത്തിക്കുന്ന, കുടുംബം കലക്കുന്ന അമ്മയാണ്.. ആര്‍കു വേണ്ടിയോ കല്യാണം കഴിച്ചവര്‍, നാട്ടുകാര്‍ എന്തുപറയും ഇങ്ങനെ നിന്നാല്‍ ... എന്ന ചിന്തയില്‍ കല്യാണം കഴികരുത്, കഴിപ്പികരുത്, ശാരിരിക, മാനസിക, വിശുദ്ധിയുടെ നിറവില്‍ അവരെ ഈ പരിപാവന കുടുംബ ജീവിതത്തിലേക്ക് കൈപ്പിടിച്ച്‌ ഉയര്‍ത്തണം... ഇവടെ സന്തോഷം, സമാധാനം ഉണ്ടാകും. അല്ലാതെ എല്ലാത്തിനും പകരകാര്‍, അപ്പന് പകരം കുറെ പണം എല്ലാ മാസവും, അമ്മക്ക് പകരം കുറെ പണം.... എന്തൊരു നശിച്ച, നശിപ്പിക്കുന്ന ചിന്ത... പകരം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു ആ കുടുംബത്തിനായി ദാരിദ്യം ഇല്ലാതെ പോറ്റാനുള്ള തീരുമാനം... എവിടെയും അപ്പന്‍റെ, അമ്മയുടെ, ഭാര്യയുടെ, ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ, ദാരിദ്യം .. അതാണ് സത്യത്തില്‍ ഉള്ള ദാരിദ്യം. പണം അല്ല...
Friday 28 May, 2010
പരോപകാരം
പരോപകാരം എന്നത് എന്നിലെ ചിന്തവിട്ട് അപരനിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന, ഒഴുക്കുന്ന ഉപകാരം ആണ്. ഇവിടെ കടമയല്ല, കര്‍ത്തവ്യം അല്ല, ഞാനെന്ന ഭാവത്തില്‍നിന്നു മറ്റുള്ളവരിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന സ്നേഹം ആണ്. എന്നാല്‍ പലരും ഈ അര്‍ഥത്തില്‍ ആരെയെങ്കിലും പരോപകാരം ചെയ്യുന്നു എന്ന് ചിന്തിക്കാന്‍ പ്പോലും കഴിയുന്നില്ല, പലതും പ്രതീക്ഷിച്ചു ചെയ്യുന്ന പോലെ പലതും തോന്നിപോകുന്നു. അപ്പനമ്മമാര്‍ മക്കളെ പഠിപ്പിക്കുനത് എന്തോ ഭാവിയില്‍ കിട്ടണം, തരണം എന്ന ചിന്തയില്‍, സഹോദരന്‍ സഹോദരിക്ക് ഒരു കൈ സഹായിച്ചത് ഭാവിയില്‍ അത് കിട്ടും എന്ന ചിന്തയില്‍... അത് തിരിച്ചു കിട്ടേണ്ട സമയത്ത് കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ അപ്പോള്‍ തുടങ്ങും പരാതിയും, വെറുപ്പും, വിധേഷവും ഒക്കെ. മകളെ കേട്ടിച്ചയച്ചിട്ടും മകള്‍ ആ കുടുംബംതില്‍ വളര്‍ന്നു കാണാന്‍, സന്തോഷിച്ചു ഒന്നിച്ചു നില്‍ക്കുനതു കാണാന്‍ സമ്മതികാതെ അപ്പനമ്മമാര്‍ക്ക് പണം ഉണ്ടാക്കി മാത്രം കൊടുക്കുന്നവരായി തീരണം... അതു കടമയല്ല, ബന്ധനം ആണ്.... പരോപകാരം പിടിച്ചു പറിക്കല്‍ ആണ്. അതിലുപരി എന്‍റെ അപ്പന്, എന്‍റെ അമ്മ ഞങ്ങളെ കഷ്ട്ടപ്പെട്ടു വളര്‍ത്തിയതാണ് എനിക്ക് കടമയുണ്ട് എന്ന് കണ്ടു അവരെ സഹായികണം... അല്ലാതെ അവര്‍ക്ക് കുറെ ചിലവായിട്ടുണ്ടാകണം അതിനാല്‍ പകരം കൊടുകണം എന്നതും തെറ്റാണു.... ഇവ പണം മാത്രം അല്ല പകരം കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന സ്നേഹം ആണ്. അപ്പനെയും അമ്മയെയും സഹോദരങ്ങളെയും മക്കളേം ഒക്കെ വാരി പ്പുണരുന്ന, കുളിര്‍മയുള്ള സ്നേഹം ആണ് വേണ്ടത്...
അതുപോലെ നാം മറ്റുള്ളവരുടെ ആവശ്യം കണ്ടു അവര്‍ക്ക് ഒരു കരുത്തായി തീരുകയാണ് വേണ്ടത്. ഒന്നും പ്രതീക്ഷിച് അല്ല, അവര്‍ക്ക് ആവശ്യം ഉണ്ട് എന്ന് കണ്ടു ചെയ്യുക. അതുപ്പോലെ നാം ചെയ്യേണ്ടത് നാം തന്നെ ചെയ്യുക, പകരകാരന്നെ രണ്ടാമത് അയയ്ക്കുക. അതുപ്പോലെ നമ്മെ ദുരുപയോഗിക്കുന്നവരും കുറവല്ല കുറെ കാര്യം പറഞ്ഞു മയപ്പെടുത്തി ഉപയോഗിക്കുന്നവരും ഉണ്ട്... നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ അവ ഒരു നല്ല പരോപകാരം ആയി കണ്ടു ദൈവ നിയോഗമായി കണ്ടു ചെയ്യുക... പുണ്യം ഉണ്ടാകും.... ഇരുവര്‍ക്കും.... ഒരു വീട്ടില്‍ ഭര്‍ത്താവില്ല എന്ന് കരുതി ഭര്‍ത്താവായി തീരുന്നത് പരോപകാരം അല്ല, അവരെ സഹായികാം നന്മ മാത്രം ആഗ്രെഹിച്.... അല്ലാതെ ഭര്‍തൃ പണി ഏറ്റെടുകള്‍ അല്ല... നാട്ടുകാരെ കൊണ്ട് പറയികല്‍ അല്ല പരോപകാരം. നാം പരോപകാരം ഏറ്റെടുക്കുമ്പോള്‍ നന്നായി ചിന്തികണം അതില്‍ ഞാന്‍ നന്മ കാണുന്നുണ്ടോ എന്ന്, അതില്‍ തിരിക്കെ എന്തെങ്കിലും പ്രേതീക്ഷിക്കുന്നോ എന്ന്, പരോപകാരം കടമോ, കടമയോ അല്ല. ഒരു നിഷ് കാമ കര്‍മ്മം ആണ്. ഒന്നും പ്രേതീക്ഷികാതെ ചെയ്യുന്ന പുണ്യം ആണ്.
അതുപോലെ നാം മറ്റുള്ളവരുടെ ആവശ്യം കണ്ടു അവര്‍ക്ക് ഒരു കരുത്തായി തീരുകയാണ് വേണ്ടത്. ഒന്നും പ്രതീക്ഷിച് അല്ല, അവര്‍ക്ക് ആവശ്യം ഉണ്ട് എന്ന് കണ്ടു ചെയ്യുക. അതുപ്പോലെ നാം ചെയ്യേണ്ടത് നാം തന്നെ ചെയ്യുക, പകരകാരന്നെ രണ്ടാമത് അയയ്ക്കുക. അതുപ്പോലെ നമ്മെ ദുരുപയോഗിക്കുന്നവരും കുറവല്ല കുറെ കാര്യം പറഞ്ഞു മയപ്പെടുത്തി ഉപയോഗിക്കുന്നവരും ഉണ്ട്... നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ അവ ഒരു നല്ല പരോപകാരം ആയി കണ്ടു ദൈവ നിയോഗമായി കണ്ടു ചെയ്യുക... പുണ്യം ഉണ്ടാകും.... ഇരുവര്‍ക്കും.... ഒരു വീട്ടില്‍ ഭര്‍ത്താവില്ല എന്ന് കരുതി ഭര്‍ത്താവായി തീരുന്നത് പരോപകാരം അല്ല, അവരെ സഹായികാം നന്മ മാത്രം ആഗ്രെഹിച്.... അല്ലാതെ ഭര്‍തൃ പണി ഏറ്റെടുകള്‍ അല്ല... നാട്ടുകാരെ കൊണ്ട് പറയികല്‍ അല്ല പരോപകാരം. നാം പരോപകാരം ഏറ്റെടുക്കുമ്പോള്‍ നന്നായി ചിന്തികണം അതില്‍ ഞാന്‍ നന്മ കാണുന്നുണ്ടോ എന്ന്, അതില്‍ തിരിക്കെ എന്തെങ്കിലും പ്രേതീക്ഷിക്കുന്നോ എന്ന്, പരോപകാരം കടമോ, കടമയോ അല്ല. ഒരു നിഷ് കാമ കര്‍മ്മം ആണ്. ഒന്നും പ്രേതീക്ഷികാതെ ചെയ്യുന്ന പുണ്യം ആണ്.
നാം തീര്‍ഥാടകര്‍
നമ്മുടെ ജീവിതം ഒരു തീര്‍ഥാടനം പോലെയാണ്. നാം തീര്‍ഥാടകര്‍... സുഖ ദുഖ ജീവിതയാത്രയില്‍ നമ്മുടെ ചിന്ത മോക്ഷം തന്നെയാണ്... ഇശ്വരനോടോതുള്ള ജീവിത യാത്ര. ധര്‍മ്മവും കര്‍മ്മവും ഇതിലെ വേര്‍തിരികാനാവാത്ത യാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളും... ഈ യാത്രയില്‍ നാം എത്രയോ ദേവാലയങ്ങളും പള്ളികളും അമ്പലങ്ങളും കാണാറുണ്ട് അതിനുമുമ്പില്‍ ഒന്ന് കയറി അല്ലെങ്കില്‍ ഒന്ന് മനസുകൊണ്ടെങ്കിലും നാം ദൈവസനിധ്യത്തെ വണങ്ങി പോകാറില്ലേ ..? ഇത് ഒരു തീര്‍ഥാടക മനസ്സാണ്. ലോകം മുഴുവന്‍ ദൈവ സാനിധ്യം ഉണ്ട് എങ്കിലും ഈ പരിപാവന സ്ഥലങ്ങളില്‍ അതിന്‍റെതായ ഒരു വെളിച്ചം പകരുന്നു, ഒരു തണല്‍ കാണുന്നു... എത്രയോ തീര്‍ഥാടകര്‍ ഈ ദേവാലയ വളപ്പുകളില്‍ എല്ലാം മറന്ന് ഉറങ്ങുന്നു ... എന്തുകൊണ്ട്?.... എല്ലാം ഇശ്വോര പതാന്ധികത്തില്‍ സമര്‍പ്പിച്ചതുകൊണ്ടാക്കാം ... അവരുടെ കൈയില്‍ ഒരു ഭാണ്ഡം മാത്രം ഉള്ളതുകൊണ്ട് ആകാം, യാത്രാ ക്ഷിണത്തില്‍ മയങ്ങിയതാകാം, ഈ ദൈവാലയങ്ങള്‍ ഒരു തണല്‍ മര തണലുപോലെ മാറട്ടെ... അല്ലാതെ ഒരു കുട്ടര്‍ക്ക് മാത്രം ദൈവത്തെ കാണാന്‍ ഇടയാകാതെ എല്ലാര്‍ക്കും ദൈവത്തിലേക്കുള്ള വഴിയായിരിക്കട്ടെ... അതിലെ പുരോഹിതരും, ശുശ്രുഷികളും അവയ്ക്ക് തിരിതെളിക്കട്ടെ .... അവിടെ തിരിയായി തീരെണ്ടവര്‍ കരിന്തിരിയകാതെ..... എന്നും തേച്ചു മിനുക്കിയ നിലവിളക്കായി.... വറ്റാത്ത വിളക്കായി മാറട്ടെ. അമ്പലകുളത്തില്‍ അവരുടെ മാരിയുടുകാന്‍ ഉള്ള തുണികള്‍ അലകി വൃത്തി വരുത്തട്ടെ... അതുണങ്ങി തീരുന്നവരെ അവര്‍ ശാന്തമായി ഒന്ന് മയങ്ങട്ടെ.. ഒത്തിരിയേറെ ഇനിയും ഈ ഇശ്വര സാക്ഷാല്‍കാരത്തിനായി വഴി പിന്നിടെണ്ടവര്‍ ആയി അവരെ കാണുകയും, നാമും ഈ യാത്രയ്ക്കായി തിന്മ, ആസക്തികള്‍, മദ്യപാനം, വെഭിചാരം, ദൂഷണം, എന്നിവ ഉപേക്ഷിച് ധര്‍മ്മം, നീതി, വിശുദ്ധി, പാകത... നേടാം.. ഈ യാത്രികരെ കണ്ടു പഠിക്കാം .... തയ്യാറെടുക്കാം...
ഈ തീര്‍ഥാടനം എന്നത് വെറുതെ കാവി ഉടുത്ത്, കടമ ഇല്ലാതെ, കര്‍ത്തവ്യം ഇല്ലാതെ ഉള്ള ഒരു പോക്കല്ല... പകരം ജീവിത ധര്‍മ്മങ്ങളും, കര്‍മ്മങ്ങളും, കര്‍ത്തവ്യങ്ങളും ഉള്ള യാര്‍ത്ഥ ലോകം തന്നെയാണ്.... ഈ യാത്രയില്‍ നാം മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് കര്‍മ്മവും, നന്മ്മയും നല്‍കി ഇശ്വര ചിന്താ ജീവിതം നയികലാണ്............ ഇതിനിടയിലെ പാപവും, ഭാരവും കഴുകാനും കളയാനും ഉള്ളതാണ് നമ്മുടെ അമ്പല കുളങ്ങള്‍, ഈ അമ്പല കുളങ്ങള്‍ എന്നത് മത ഗ്രന്ഥങ്ങളും, വിശ്വാസങ്ങളും ആണ്. പുണ്യം നേടാനുള്ള, പാപ കറകളെ കഴുകി കളയാനുള്ള നീര്‍ച്ചാലുകള്‍ ആണ്. വെറുതെ ഉള്ള ഒരു യാത്ര അല്ല.. മോക്ഷതിനായുള്ള വിശുദ്ധിയുള്ള തീര്‍ഥാടനം ആണ്.... ധര്‍മ്മവും, കര്‍മ്മവും ഉള്ള, നന്മയും, കടമയും, കലര്‍ന്ന ... മെഴുകുതിരിപോലെ ഉരുകി തീരാനുള്ള പുകയില്ലാത്ത, കറയില്ലാത്ത വെളിച്ചം ആയിരികണം. മക്കള്‍കായി, മാതാ പിതാകള്‍ക്കായി, നാട്ടുകാര്‍ക്കും, വീടുകാര്‍ക്കായി, എല്ലാര്‍ക്കുമായി ജീവിതം ഒരു വിളക്കായി .... ഇശ്വോര സാക്ഷാല്കാരമായി .... തീരെണ്ടാതാണ്..
ഈ തീര്‍ഥാടനം എന്നത് വെറുതെ കാവി ഉടുത്ത്, കടമ ഇല്ലാതെ, കര്‍ത്തവ്യം ഇല്ലാതെ ഉള്ള ഒരു പോക്കല്ല... പകരം ജീവിത ധര്‍മ്മങ്ങളും, കര്‍മ്മങ്ങളും, കര്‍ത്തവ്യങ്ങളും ഉള്ള യാര്‍ത്ഥ ലോകം തന്നെയാണ്.... ഈ യാത്രയില്‍ നാം മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് കര്‍മ്മവും, നന്മ്മയും നല്‍കി ഇശ്വര ചിന്താ ജീവിതം നയികലാണ്............ ഇതിനിടയിലെ പാപവും, ഭാരവും കഴുകാനും കളയാനും ഉള്ളതാണ് നമ്മുടെ അമ്പല കുളങ്ങള്‍, ഈ അമ്പല കുളങ്ങള്‍ എന്നത് മത ഗ്രന്ഥങ്ങളും, വിശ്വാസങ്ങളും ആണ്. പുണ്യം നേടാനുള്ള, പാപ കറകളെ കഴുകി കളയാനുള്ള നീര്‍ച്ചാലുകള്‍ ആണ്. വെറുതെ ഉള്ള ഒരു യാത്ര അല്ല.. മോക്ഷതിനായുള്ള വിശുദ്ധിയുള്ള തീര്‍ഥാടനം ആണ്.... ധര്‍മ്മവും, കര്‍മ്മവും ഉള്ള, നന്മയും, കടമയും, കലര്‍ന്ന ... മെഴുകുതിരിപോലെ ഉരുകി തീരാനുള്ള പുകയില്ലാത്ത, കറയില്ലാത്ത വെളിച്ചം ആയിരികണം. മക്കള്‍കായി, മാതാ പിതാകള്‍ക്കായി, നാട്ടുകാര്‍ക്കും, വീടുകാര്‍ക്കായി, എല്ലാര്‍ക്കുമായി ജീവിതം ഒരു വിളക്കായി .... ഇശ്വോര സാക്ഷാല്കാരമായി .... തീരെണ്ടാതാണ്..
Tuesday 25 May, 2010
ജീവിക്കാന്‍ മറക്കുന്നവര്‍
പലരും പറയാറുണ്ട് കല്യാണം കഴിഞ്ഞു .... ഉള്ള ജോലി പോയി, നരകം തുടങ്ങി, ജീവിതം കോഞ്ഞാട്ട ആയിപോയി. ഭാര്യ നന്നായി ചിന്തിക്കുന്നില്ല, ഭര്‍ത്താവു ശരിയല്ല, അമ്മായിയമ്മ അമ്മായിയപ്പന്‍ റെഡി അല്ല... അങ്ങനെ ഒരായിരം ചിന്തകളോടെ ഓരോ ദിവസം പുലരുന്നു അവസാനിക്കുന്നു... ഇവിടെ ജീവിതം ഉണ്ടോ? ജീവിതം സന്തോഷം ആണോ? ഉത്തരമില്ലാത്ത ചോദ്യം പോലെ അവശേഷിക്കുന്നു... ഇതിനുത്തരം പലരും നല്‍കുന്നത് പലവിധം.. ഒന്നുകില്‍ ഞാന്‍ ഇത്രെയും അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടും അതിങ്ങനെ, അവള്‍ ഇങ്ങനെ, അവന്‍ ഇങ്ങനെ... ഞാന്‍ ഇത്രെയും അവരെ സഹായിച്ചിട്ടും ഇങ്ങനെ.... ഞാനിത്രെയും സ്നേഹിച്ചിട്ട് ഇങ്ങനെ ..... ഇവയിലൊക്കെ കാണുനത് ഒരു കൊടുകല്‍ വാങ്ങല്‍ നിയമം.. അല്ലെങ്കില്‍ പഴയ നമ്മുടെ ബാട്ടര്‍ സമ്പ്രദായം... അതല്ലേ ശരി?... അങ്ങനെയെങ്കില്‍ ജീവിതം ശരിയാകുമോ? അപ്പോഴാണ് ജീവിതം പരാചയം എന്ന ചിന്ത ഉടലെടുക്കുന്നത്... ജീവിക്കാന്‍ കഴിയാതെ വഴി മുട്ടിപോകുനത് ... ഇവിടെ ജീവിതം മറന്ന് അവിടെ ജീവിതം നടിക്കുകയാണ് .. ബസിലും, ട്രെയിനിലും യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള്‍ പലരും ഉള്ളില്‍ ഊറി ഊറി ചിരിക്കുന്നവരും, അതിലേറെ വിങ്ങി, വിതുമ്പി കരയുന്നവരും ഇന്നും എന്നും ഏറെയാണ്‌.. ചിലര്‍ ഇവയൊക്കെ മറക്കാന്‍ കുശാല്‍ വര്‍ത്താനം, പുതിയ കോമഡികള്‍, സിനിമയിലെ ചിരിപ്പിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെയായി തള്ളി നീക്കുന്നു ... പലര്‍ക്കും കുടുംബത്തിലേക്ക് ലെവലോടെ കയറി വരാന്‍ തോനാതെ പോകുന്നു... കുഞ്ഞുഗല്‍ ഉറങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ് നാമജപം ഒന്നിച്ചു ചൊല്ലാന്‍ ആര്ക്ക് ഇപ്പോള്‍ കൊതി തോന്നുന്നു.... ഒന്നിച്ചു കുടുംബത്തോടൊപ്പം അത്താഴമെങ്കിലും കഴിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു... ഭാര്യ വിളമ്പി തരുന്ന ഭക്ഷണം സന്തോഷത്തോടെ കഴിക്കാന്‍, അമ്മയച്ചന്മാര്‍ സന്തോഷം വിതറി തരുന്നത് കാണാന്‍ കൊതിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ... ഇവയെല്ലാം മരിചി ആയി മാറ്റപെടുന്നപ്പോലെ... പലപ്പോഴും അമ്മേം അച്ഛനേം കാണുന്നത് തന്നെ വര്‍ഷത്തില്‍ ഒരികലോ, രണ്ടും മുന്നും വര്‍ഷത്തില്‍ ഒരുമാസമോ... അതും കുട്ടികള്‍ക്ക് അവിധി യുള്ളപ്പോള്‍ പലരും നാട്ടില്‍ വരാറേയില്ല.... എന്തിന് ഇവര്‍ നാട്ടില്‍ വരുന്നു... ഈ കുടുബത്തിന് വേണ്ടി മാത്രം ജീവിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ വീമ്പടിക്കുന്നു ... യാഥാര്‍ത്ഥ്യ ലോകത്തില്‍ എന്താണ് അവസ്ഥ .. ചിന്തിക്കാം .... ഇവയ്ക്കെല്ലാം എന്താണ് പോംവഴി .... പണം ഇതെല്ലം നേടിതരുമോ? .... തരില്ലെന്ന് പറയാം .... ചിലപ്പോള്‍ സഹായിച്ചേക്കാം ... അത് തള്ളാന്‍ പറ്റില്ല.... പണം നന്നായി ചില വഴിച്ചാല്‍ അത് നമുക്ക് നന്മ, സന്തോഷം , സമാധാനം, നല്‍കും... പലര്‍ക്കും പണം എറിഞ്ഞു ഇവകള്‍ നേടാന്‍ നോക്കുന്നു .. പക്ഷെ പകരം കൊടുകല്‍- വാങ്ങല്‍ സംസ്കാരം ഉണ്ടാകുന്നു...
ഇവയ്ക്ക് പലരും പറയുന്ന ഒരു ഉത്തരം മികവരും adjustment ആണ് പറയുന്നത് എന്നാല്‍ അത് ചില വിട്ടു വീഴ്ച ആണ്... അത് താല്‍കാലികം ആണ്... എന്നാല്‍ യെധാര്‍ത്ഥത്തില്‍ വേണ്ടത് adjustment അല്ല പകരം accommodation ആണ് എന്നുവച്ചാല്‍ അംഗികാരം ആണ്... അവരുടെ ആശയം .. അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഉള്ള ചിന്താ രീതി മനസിലാക്കിയുള്ള അംഗികാരം. അപ്പോള്‍ നല്ല തീരുമാനം വെക്തമാകും, ജീവിക്കുന്ന ബന്ധം ഉണ്ടാകും, വളര്‍ച് ഉണ്ടാകും, ജീവിച്ചതായി തോന്നും, ആര്ക്ക് വേണ്ടിയോ എന്ന ചിന്ത മാറും. ജീവിതം ഉണ്ടാകും, ഉറപ്പുള്ളവരായി മാറും, ജീവിതം സന്തോഷം, സമാധാനം, കളി, ചിരി എല്ലാം ഉണ്ടാകും. മറ്റുള്ളവരുടെ ചിന്ത കേട്ടു ജീവികാതെ... ദരിദ്ര ജീവിതം ആണെങ്കിലും സന്തോഷമായി ജീവികാം... നമ്മള്‍ ജീവിക്കേണ്ടത് നമ്മുടെ രീതിയില്‍ ആയിരിക്കണം ... ഒരികലും അവര്‍ ജീവിക്കുന്നപോലെ അനുകരികരുത് .... അനുകരണം എപ്പോഴും അടിച്ചമര്‍ത്തല്‍ ആണ്.
ഇവയ്ക്ക് പലരും പറയുന്ന ഒരു ഉത്തരം മികവരും adjustment ആണ് പറയുന്നത് എന്നാല്‍ അത് ചില വിട്ടു വീഴ്ച ആണ്... അത് താല്‍കാലികം ആണ്... എന്നാല്‍ യെധാര്‍ത്ഥത്തില്‍ വേണ്ടത് adjustment അല്ല പകരം accommodation ആണ് എന്നുവച്ചാല്‍ അംഗികാരം ആണ്... അവരുടെ ആശയം .. അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഉള്ള ചിന്താ രീതി മനസിലാക്കിയുള്ള അംഗികാരം. അപ്പോള്‍ നല്ല തീരുമാനം വെക്തമാകും, ജീവിക്കുന്ന ബന്ധം ഉണ്ടാകും, വളര്‍ച് ഉണ്ടാകും, ജീവിച്ചതായി തോന്നും, ആര്ക്ക് വേണ്ടിയോ എന്ന ചിന്ത മാറും. ജീവിതം ഉണ്ടാകും, ഉറപ്പുള്ളവരായി മാറും, ജീവിതം സന്തോഷം, സമാധാനം, കളി, ചിരി എല്ലാം ഉണ്ടാകും. മറ്റുള്ളവരുടെ ചിന്ത കേട്ടു ജീവികാതെ... ദരിദ്ര ജീവിതം ആണെങ്കിലും സന്തോഷമായി ജീവികാം... നമ്മള്‍ ജീവിക്കേണ്ടത് നമ്മുടെ രീതിയില്‍ ആയിരിക്കണം ... ഒരികലും അവര്‍ ജീവിക്കുന്നപോലെ അനുകരികരുത് .... അനുകരണം എപ്പോഴും അടിച്ചമര്‍ത്തല്‍ ആണ്.
Wednesday 19 May, 2010
വെളിച്ചത്തെ മൂടികെട്ടുന്നവര്‍
പലപ്പോഴും നാം കണ്ടിട്ടുണ്ട് മുറിയിലേക്ക് വെട്ടം പോലും കയറാതെ അടച്ചു പൂട്ടി ജനലും കതകും അടച്ചു കിടക്കുനത്.... കള്ളനെ പേടിച്ചാണോ? ആരെങ്കലും മൊബയിലില്‍ കാര്യങ്ങള്‍ പകര്‍ത്തും എന്ന പേടിയാണോ ... അറിയില്ല.... മുറിയിലേക്ക് വെട്ടവും, വെളിച്ചവും കയറട്ടെ .... നേരം വെളുത്തിട്ടും ഉച്ചി വരെ വെയില് വന്നാലും എങ്ങനെ ഉണരാതിരിക്കാന്‍ കഴിയും? എന്തിന് ഉണരണം എന്ന ചിന്ത ആയിരിക്കാം,,, നേരത്തെ എഴുനേറ്റ് എന്തെടുക്കാന്‍ എന്ന മനോഭാവം ആകാം... ഇവിടെ വിചാരിക്കുനത് രാത്രി ജോലി കഴിഞ്ഞു വന്നവരെ അല്ല പ്രായം ആയി കിടക്കയില്‍ പരസഹായം ഇല്ലാതെ കിടക്കുന്നവരെ അല്ല പകരം ഇരുട്ട് ഉണ്ടാക്കി കിടക്കുന്ന യുവാക്കളെ തന്നെയാണ് .... എന്തുകൊണ്ട് നമ്മുക്കൊരു ചിട്ടയില്ല...? ആഴ്ചയില്‍ അവധി ദിവസം അരമണികൂര്‍ നമ്മുക്ക് കുടുതല്‍ കിടക്കാം ... മികവരും എല്ലാരും അവധി ദിവസം കുറച്ചു മാത്രമാ വിശ്രേമിക്കുക.... കാരണം രാവിലെ എഴുനേറ്റു നല്ല ഒരു പ്രാതല്‍ ഒരുകാം, നന്നായി മുറ്റം അടിക്കാം, നേരത്തെ തുണികള്‍ നനയ്ക്കാന്‍ സോപ്പുപൊടിയില്‍ ഇടാം.. എന്ന് വേണ്ടാ ഒരു ജോലിത്തിരക്കുള്ള അവധി ദിവസം ആയി തീരും .....
പുലര്‍ച്ചെ ഇശ്വര വിചാരത്തോടെ എഴുനേല്‍ക്കുക.... ചെയാന്‍ പറ്റുനത് ചെയ്യുക ... ഒരു ദിവസമെങ്കിലും ഭര്‍ത്താവിനു കാപ്പി കിടക്കയില്‍ കൊണ്ട് കൊടുക്കുക.... കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് നല്ല ഇഷ്ട്ടപെട്ട കാപ്പി ഒരിക്കികൊടുക്കുക .... മുറ്റം അടിച്ചു വാരുക..സുര്യന്‍ ഉദിച്ചുയരുന്ന്തിന് മുമ്പ് ... ദിവസവും എല്ലാ മുറികളും പരിസരവും നന്നായി വൃത്തിയോടെ സുക്ഷിച്ചാല്‍ നിധികള്‍ കിട്ടുനതിനു തുല്യം ആണ്. കാരണം പൊടി പടലം ഉയര്‍ന്നു പറന്നാല്‍ അത് ദോഷം ചെയ്യും, പിന്നെ കവാത്തുകാര്‍- ഒരുപണിയും ഇല്ലാത്തവര്‍ - അവരുടെ കണ്ണുകളിലെ ദുഷ്ടത എല്കാതിരിക്കും.... അതുപോലെ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള്‍....
ജീവിതത്തില്‍ അര്‍ത്ഥം ഉണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രമേ ജീവിതം വിജയിക്കു, വെറുതെ ജീവിക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഇവ വിഡ്ഢിത്തരം തന്നെയാ......... എത്രനേരം ഒന്നും ചെയാതെ മരിച്ചവനെ പോലെ നാം കളയുന്നു.. അവയെല്ലാം വലിയ നഷ്ടമാ. ഒരു മനുഷ ജീവിതത്തിലെ എത്ര നേരം നാം നന്നായി ഉപയോഗിക്കുന്നു? കുറ്റം, കുറവ് പറയുനതും... വെറുതെ കിടന്നുരങ്ങുനതിനെക്കാള്‍ കഷ്ട്ടം ആണ്. ഓരോ നിമിഷവും ഒരു നന്മ ചെയ്യാന്‍ പറ്റണം... അതുപോലെ നമ്മുടെ കൂടെ ഉള്ളവരെ .. കുടെനടക്കുന്നവരെ കൃത്യമായി കാണണം പലര്‍ക്കും നന്മയെകാള്‍ തിന്മയുള്ളവര്‍ ആയവര്‍ ആയിരികം... ഇവിടെ ദൈവം തന്ന കുട്ടാളിയെ മാത്രം കാണാന്‍ അല്ല നോക്കെണ്ടെത് പകരം കൂട്ട് കുടുന്നവരെ ആണ്, തിന്മയുള്ളവരെ മാറ്റി നിര്‍ത്തുക... വളം ഇട്ട് കൊടുക്കാതിരിക്കുക .... "അലസരുടെ മനസ് പിശാചിന്‍റെ പണിപുര" അതുതന്നെയാ..... വെളിച്ചത്തെ വെറുക്കുന്നവരും... മൂടി കേട്ടുന്നവരും .... നന്മയെ സ്നേഹികതവരും... ഞാന്‍ .. എന്‍റെ ചിന്ത ഗതികാരും ആണ്.... നന്മയെ പ്രകാശം പോലെ കാണാം.... കടത്തിവിടാം ... നന്മ പരക്കട്ടെ...
പുലര്‍ച്ചെ ഇശ്വര വിചാരത്തോടെ എഴുനേല്‍ക്കുക.... ചെയാന്‍ പറ്റുനത് ചെയ്യുക ... ഒരു ദിവസമെങ്കിലും ഭര്‍ത്താവിനു കാപ്പി കിടക്കയില്‍ കൊണ്ട് കൊടുക്കുക.... കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് നല്ല ഇഷ്ട്ടപെട്ട കാപ്പി ഒരിക്കികൊടുക്കുക .... മുറ്റം അടിച്ചു വാരുക..സുര്യന്‍ ഉദിച്ചുയരുന്ന്തിന് മുമ്പ് ... ദിവസവും എല്ലാ മുറികളും പരിസരവും നന്നായി വൃത്തിയോടെ സുക്ഷിച്ചാല്‍ നിധികള്‍ കിട്ടുനതിനു തുല്യം ആണ്. കാരണം പൊടി പടലം ഉയര്‍ന്നു പറന്നാല്‍ അത് ദോഷം ചെയ്യും, പിന്നെ കവാത്തുകാര്‍- ഒരുപണിയും ഇല്ലാത്തവര്‍ - അവരുടെ കണ്ണുകളിലെ ദുഷ്ടത എല്കാതിരിക്കും.... അതുപോലെ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള്‍....
ജീവിതത്തില്‍ അര്‍ത്ഥം ഉണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രമേ ജീവിതം വിജയിക്കു, വെറുതെ ജീവിക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഇവ വിഡ്ഢിത്തരം തന്നെയാ......... എത്രനേരം ഒന്നും ചെയാതെ മരിച്ചവനെ പോലെ നാം കളയുന്നു.. അവയെല്ലാം വലിയ നഷ്ടമാ. ഒരു മനുഷ ജീവിതത്തിലെ എത്ര നേരം നാം നന്നായി ഉപയോഗിക്കുന്നു? കുറ്റം, കുറവ് പറയുനതും... വെറുതെ കിടന്നുരങ്ങുനതിനെക്കാള്‍ കഷ്ട്ടം ആണ്. ഓരോ നിമിഷവും ഒരു നന്മ ചെയ്യാന്‍ പറ്റണം... അതുപോലെ നമ്മുടെ കൂടെ ഉള്ളവരെ .. കുടെനടക്കുന്നവരെ കൃത്യമായി കാണണം പലര്‍ക്കും നന്മയെകാള്‍ തിന്മയുള്ളവര്‍ ആയവര്‍ ആയിരികം... ഇവിടെ ദൈവം തന്ന കുട്ടാളിയെ മാത്രം കാണാന്‍ അല്ല നോക്കെണ്ടെത് പകരം കൂട്ട് കുടുന്നവരെ ആണ്, തിന്മയുള്ളവരെ മാറ്റി നിര്‍ത്തുക... വളം ഇട്ട് കൊടുക്കാതിരിക്കുക .... "അലസരുടെ മനസ് പിശാചിന്‍റെ പണിപുര" അതുതന്നെയാ..... വെളിച്ചത്തെ വെറുക്കുന്നവരും... മൂടി കേട്ടുന്നവരും .... നന്മയെ സ്നേഹികതവരും... ഞാന്‍ .. എന്‍റെ ചിന്ത ഗതികാരും ആണ്.... നന്മയെ പ്രകാശം പോലെ കാണാം.... കടത്തിവിടാം ... നന്മ പരക്കട്ടെ...
Friday 14 May, 2010
പിറന്നാള്‍ ആഘോഷം
എന്ത് സന്തോഷമായ ഒരു കാര്യമാണ് പിറന്നാള്‍... പുഞ്ചിരിയും, ആട്ടവും, ചാട്ടവും... പുത്തനുടുപ്പും ... എല്ലാംകൊണ്ടും ഒരു സംതൃപ്തി .... അപ്പുപ്പന്‍... അമ്മുമ്മ.. എല്ലാരും ചക്കട ഉമ്മ..... ആകെ ബഹളം... ഇപ്പോള്‍ ഈ ഫാഷന്‍ പടയിടതും കേട്ടു കേഴ്വി മാത്രം കുഞ്ഞുങ്ങളെ അനാഥ മന്ദിരത്തിലും, അഗതി മന്ദിരത്തിലും കൊണ്ടുപോയി നടത്തുകയല്ലെ .... എന്തിന്? പിഞ്ചു കുങ്ങുങ്ങളെ താലോലിച്ചു വളര്‍ത്തുന്ന അപ്പുപ്പനേം അമ്മുംമയേം, അയല്‍വിട്ടുകരേം കുട്ടാത്ത എന്ത് പിറന്നാള്‍... എന്തിന് നന്മ ചെയ്തെന്നു മറ്റുള്ളവരെ കേള്‍പ്പിക്കാന്‍....? പല്ലുപോയ അയല്‍വാസിയായ തേവി വല്യമ്മ എപ്പോഴും പറയും എന്‍റെ കൊച്ചമ്മയുടെ കൊച്ചുമോളെ... ആ മാലാഖ കുഞ്ഞിനെ ഒന്ന് കാണിക്കു മോളെ എന്ന് ... ഇവര്‍ക്ക് അല്പം പായസം കൊടുകാതെ, അപ്പുപ്പന്മാരെയും അമ്മുമ്മമാരേം കുട്ടാതെ എന്ത് കാരുണ്യമ കുട്ടികള്‍ പഠിക്കുക..... നമ്മുടെ വീട്ടില്‍ ചെറുതായെങ്കിലും ഒരു പായസം വയ്ക് നടകാനാവാത്ത അപ്പുപ്പനും അമ്മുമ്മയും അയല്പക്കകാരും കളിക്കുട്ടുകരും അതില്‍ കുടെട്ടെ.... എന്നിട്ട് മാത്രം മതി അകലെയുള്ള അന്നദാനം... ദൈവ രാജ്യം നമ്മുടെ ഇടയിലാ... അകലെയുള്ള പാവങ്ങളെ സഹായികരുതന്നല്ല ... ബാക്കി മുന്നുറ്റി അറുപത്തി നാല് ദിവസങ്ങള്‍ ഉണ്ടെല്ലോ അവര്‍കായി .....? ഗീതഞ്ചലിയില്‍ വായിച്ചപോലെ നന്മ, ദൈവം നമുടെ അടുത്താ.. അകലെയല്ല ... എല്ലാവരോടും ഒപ്പമാണ് .
കാണപ്പെട്ട ദൈവങ്ങള്‍
നമ്മളൊക്കെ ദൈവവിശ്വാസികള്‍ തന്നെയാ എങ്കിലും അന്ധ വിശ്വാസപിടിയിലും അല്‍പ്പം പോലും ചിന്താ ശേഷി ഉള്ളവരായി കാണപ്പെടുന്നില്ല. എന്താണെന്നറിയില്ല.... എപ്പോഴും ദേവാലയങ്ങളില്‍ പോകുകയും വഴിപാട്‌ കഴിക്കുകയും, നേര്‍ച്ച നേരുകയും, വഴിതെറ്റിക്കുന്ന പുരോഹിതന്മാരെയും ചുറ്റിപറ്റിയുള്ള ജീവിതം... ഇതെല്ലം ഉപേക്ഷിച്ച ജീവിതം നയികണം എന്നല്ല ഇതിനര്‍ത്ഥം... ഒരുപാട് കടം വാങ്ങി ലാവിഷ് ജീവിതം കഴിച്ചവരുടെ കടമ എന്ന് ദൈവങ്ങളെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചു പണം ഉണ്ടാകലല്ല പകരം അതിന് വീണ്ടും വീണ്ടും കടം വാങ്ങിച്ചു വിട്ടലല്ല എങ്ങനെ പണിയെടുത്ത് വിട്ടമെന്നു നോക്കുകയാണ് ദൈവ നീതി, അതുപോലെ മറ്റൊരുവനെ കണ്ടു ചോദിക്കുമ്പോള്‍ പണം കിട്ടാനായി, ബാങ്കിലെ സാറിന്മാരില്‍ കനിവുണ്ടാകാന്‍ അഞ്ചുരുപ വഴിപടോ, നേര്‍ച്ചയോ അന്ധവിശ്വാസം അല്ലെ എന്നുപോലും തോന്നി പോകും. ഒരു ദൈവങ്ങളും ആരുടെയും വഴിപാട്‌ കിട്ടാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്നവരല്ല ... നമ്മളെ നന്മയുടെ വഴിയെ നടക്കാന്‍ പിടിച്ചു കയറ്റാന്‍ പിന്നാലെ നടക്കുനവന്‍ തന്നെയാ... ഇതാണ് വിശ്വാസം... ആരെയും കളിപ്പിച്ചു സുഖ ജീവിതം കിട്ടാന്‍ ഒരു ദൈവങ്ങളും സഹായിക്കും എന്ന ചിന്താ ശീലം കളയാം. നാം വഴിപാട്‌, നേര്‍ച്ച നല്ക്കുനത് ദൈവം തന്ന നന്മയുടെ തരുന്ന നന്മയുടെ അംശം നിറഞ്ഞ മനസോടെ ആയിരികണം... ഇവടെ നമ്മുക്കും ആത്മ സംതൃപ്തി .. ദൈവത്തിനു കനിഞ്ഞു അനുഗ്രഹിക്കാന്‍ തോന്നുന്ന ഒരു സമ്മാനം.....
ഇതുപോലെ യാണ്, നമ്മുടെ കാണപ്പെട്ട ദൈവങ്ങളും നമ്മുക്ക് എല്ലാം തന്നു എന്നിട്ടും വീണ്ടും വീണ്ടു കിട്ടാനായി കൂടെ സുഖിപ്പിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന മക്കള്‍, അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു നന്മയും ആര്‍ക്കും, മകള്‍ക്കും ചെയ്യാതെ സുഖിച്ച ആളുകള്‍ എല്ലാം കിട്ടാനായി നാട്ടുകാരോടും വീട്ടുകാരോടും തിന്മ മാത്രം പറഞ്ഞു നടക്കുന്നവര്‍... ഇവിടെ ആര്ക്ക് ആര് സമ്മാനം നല്‍കണം? ..... കിട്ടാത്തതില്‍ ഒരു നല്ല ദൈവങ്ങളും ശപിക്കില്ല..... അവര്‍ക്ക് കൊടുകാനെ അറിയുള്ളു... വാങ്ങാന്‍ അറിയില്ല .. അവര്‍ക്ക് ചെറു നന്മപോലും സമ്മാനമായ്‌ മാറും.... ഇവിടെ സമ്മാനമല്ല വലുത് സമ്മതം ആണ്. ഹൃദയ സമ്മതം... എനിക്കും അവര്‍ക്കും സമ്മതം... നമള്‍ വിഷമിപ്പിച്ചപ്പോഴും എന്‍റെ മകനല്ലേ, എന്‍റെ മകളല്ലേ, സാരമില്ല എന്ന് മനസ്സില്‍ മാത്രം പറയുന്നവര്‍ .... ഒടിഞ്ഞു വീഴാറായി നില്‍ക്കുമ്പോഴും കഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന മാതാപിതാക്കള്‍, വിവാഹം പോലും കഴികാതെ നില്‍ക്കുന്ന സഹോദരങ്ങള്‍, സഹോദരികള്‍, പുതു മോഡികള്‍ വീട്ടിലേക്ക് വന്നപ്പോള്‍ അവരെ നമ്മുടെ പത്തായ പുരയിലേക്കും, പശു തൊഴുത്തിലേക്കും സമാധാനത്തോടെ വിട്ടിട്ടില്ലേ? അവര്‍കായി നീക്കി തെള്ളി ആഹാരം കൊടുത്തിട്ടില്ലേ .... അതല്ല നന്മ പകരം വീട്ടിലെ നല്ല സ്ഥാനം നല്‍കി ഒരു സമ്മാനമായ്‌ തീരെണ്ടവര്‍ ആണ് നാം... അതാണ് വലിയ ആരാധന, ജീവിക്കുന്ന ദൈവരധാന ....
ഇതുപോലെ യാണ്, നമ്മുടെ കാണപ്പെട്ട ദൈവങ്ങളും നമ്മുക്ക് എല്ലാം തന്നു എന്നിട്ടും വീണ്ടും വീണ്ടു കിട്ടാനായി കൂടെ സുഖിപ്പിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന മക്കള്‍, അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു നന്മയും ആര്‍ക്കും, മകള്‍ക്കും ചെയ്യാതെ സുഖിച്ച ആളുകള്‍ എല്ലാം കിട്ടാനായി നാട്ടുകാരോടും വീട്ടുകാരോടും തിന്മ മാത്രം പറഞ്ഞു നടക്കുന്നവര്‍... ഇവിടെ ആര്ക്ക് ആര് സമ്മാനം നല്‍കണം? ..... കിട്ടാത്തതില്‍ ഒരു നല്ല ദൈവങ്ങളും ശപിക്കില്ല..... അവര്‍ക്ക് കൊടുകാനെ അറിയുള്ളു... വാങ്ങാന്‍ അറിയില്ല .. അവര്‍ക്ക് ചെറു നന്മപോലും സമ്മാനമായ്‌ മാറും.... ഇവിടെ സമ്മാനമല്ല വലുത് സമ്മതം ആണ്. ഹൃദയ സമ്മതം... എനിക്കും അവര്‍ക്കും സമ്മതം... നമള്‍ വിഷമിപ്പിച്ചപ്പോഴും എന്‍റെ മകനല്ലേ, എന്‍റെ മകളല്ലേ, സാരമില്ല എന്ന് മനസ്സില്‍ മാത്രം പറയുന്നവര്‍ .... ഒടിഞ്ഞു വീഴാറായി നില്‍ക്കുമ്പോഴും കഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന മാതാപിതാക്കള്‍, വിവാഹം പോലും കഴികാതെ നില്‍ക്കുന്ന സഹോദരങ്ങള്‍, സഹോദരികള്‍, പുതു മോഡികള്‍ വീട്ടിലേക്ക് വന്നപ്പോള്‍ അവരെ നമ്മുടെ പത്തായ പുരയിലേക്കും, പശു തൊഴുത്തിലേക്കും സമാധാനത്തോടെ വിട്ടിട്ടില്ലേ? അവര്‍കായി നീക്കി തെള്ളി ആഹാരം കൊടുത്തിട്ടില്ലേ .... അതല്ല നന്മ പകരം വീട്ടിലെ നല്ല സ്ഥാനം നല്‍കി ഒരു സമ്മാനമായ്‌ തീരെണ്ടവര്‍ ആണ് നാം... അതാണ് വലിയ ആരാധന, ജീവിക്കുന്ന ദൈവരധാന ....
Thursday 13 May, 2010
ലക്ഷ്യബോധം
ജീവിതം ഒരു കൈവിട്ട കളിപോലെയാ... അലെങ്കില്‍ ഒരു ഞാണിന്മേല്‍ കളിയാ... ഒരു ബാലന്‍സ്..... ലെക്ഷ്യബോധം .... അതുപോയാല്‍ എല്ലാം പോയി... ജീവിതത്തിനു ലെക്ഷ്യ ബോധം ഉണ്ടാകണം... നാം എങ്ങോട്ട് എന്ന ചിന്ത എപ്പോഴും ഉണ്ടായിരികണം.. എന്ത് വന്നാലും എന്‍റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ ആയിരികണം.. ഒരികലും ആരും ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നില്ല ഒരു കള്ളനായി, വേശ്യയായി, പൊട്ടനായി ജീവിക്കാന്‍.... പലരും അതില്‍ ആയി പോകുന്നു അല്ലെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ അവരെ ആക്കിയെടുക്കുന്നു.... എന്തിന്? ലെക്ഷ്യബോധം ഇല്ലാത്ത ജീവിതം കാറ്റത്തു അലയുന്ന ചെറു വള്ളം പോലെയാ... ചെറു ഓളങ്ങളില്‍ പോലും അട്ടിയുലക്കുന്ന അവസ്ഥ... പലപ്പോഴും ചെറു ഓളങ്ങളില്‍ നാം പേടിക്കുന്നു, ഭയക്കുന്നു... എന്തിന്? ലെക്ഷ്യ ബോധം ഉള്ളവര്‍ക്ക് ഈ പേടി ഇല്ല.. എത്ര വലിയ തിരമാല വന്നാലും എവിടെങ്കിലും കര പറ്റും എന്ന ആത്മ വിശ്വാസം ഉണ്ടായിരിക്കും... തിരമാലയില്‍ അകപ്പെട്ടവര്‍ക്ക് എന്തിന് ഓളങ്ങളെ പേടി? മുമ്പേ വരുന്ന ഉലയ്ക്കുന്ന ഓളങ്ങളെ നേരത്തെ കാണാന്‍ കഴിവുണ്ടാകണം.... അനാവശ്യ ബെന്ധങ്ങളിലെക്ക് പോകുമ്പോഴേ നാളെ പ്രശ്നം പതിയിരിക്കുന്നു എന്ന് കരുതുക... എന്ന് കരുതി അടുത്ത തന്ത്രം ഉപയോഗിച്ച് രക്ഷ പെടുകയല്ല പകരം അവ ഉപേക്ഷിച്ചു മുന്നേറുകയാണ്... പഠന കാലത്ത് പഠിക്കാന്‍ മാത്രം തീരുമാനിക്കുക.... കുടുംബ ജീവിതത്തില്‍ ആ കുടുംബ ജീവിതത്തെ മാത്രം നോക്കി മുന്നേറുക.. അവിടെ അങ്ങനെ ... ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ... അവര്‍ അങ്ങന്നെ ... ഇവര്‍ ഇങ്ങനെ എന്ന ചിന്ത കളയുക.... കുടുംബം മുഴുവന്‍ ഒന്നിച്ചു തീരുമാനം എടുക്കുക പകരം ഓരോരുത്തരും അവരുടെ ഇഷ്ടം നടത്തുകയല്ല... ലെക്ഷ്യ ബോധ ജീവിതത്തില്‍ ഒരുപാട് തെജിക്കുകയും, വേണ്ടെന്നു വയ്ക്കുകയും, സഹിക്കുകയും വേണം... അതായിരിക്കണം നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലെ ഓളങ്ങള്‍ അല്ലാതെ ... കണ്ടവരെ കുട്ടുകാര്‍ ആക്കുകയോ, കണ്ടതിലെല്ലാം നിരങ്ങാനോ ... അല്ല... ജീവിതത്തില്‍ പണത്തിന്‍റെ ആവശ്യം കുടുതല്‍ ആണ് എന്ന് കരുതി ജീവിതം എങ്ങനെ എങ്കിലും പണം ഉണ്ടാക്കി ജീവിക്കാന്‍ തുനിയുന്നവര്‍ കുറവല്ല... ഇരുപത്തിയഞ്ച് വര്‍ഷത്തിനു ശേഷം ഒരു മകളെ കെട്ടിച്ചയക്കാന്‍ വേണ്ടി മുലപാല്‍ ആ കുഞ്ഞിനു കൊടുക്കാതെ പണം ഉണ്ടാക്കുന്നത് എത്ര വിഡ്ഢിത്തം? ജീവിതത്തില്‍ നല്ല ജീവിതം ഉണ്ടാകണം... ആരെങ്കിലും പറയുന്നത് കേട്ടു ജീവിതം പടുക്കാന്‍ കഴിയുമോ? അത് എനിക്ക് വേണമോ? എന്‍റെ ജീവിതത്തിനു ആവശ്യം ആന്നോ എന്ന് ഇറങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ് ചിന്തിക്കുക .... ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞു അനുഭവിക്കെണ്ടാവര്‍ പറയുന്നവര്‍ അല്ല കേള്‍ക്കുന്നവരാ ..... ആര്‍ക്കും പറയാം എന്നാല്‍ നല്ല ലെക്ഷ്യ ബോധം ഉള്ളവര്‍ക്കെ നല്ല ഉറച്ച തീരുമാനം എടുക്കാന്‍ കഴിയു... ജീവിതം ഉയര്‍ത്താന്‍ ... ജീവിക്കാന്‍ കഴിയു........അല്ലെങ്കില്‍ ചെറു ഓളങ്ങളില്‍ പോലും പിടിച്ചു നില്ക്കാന്‍ കഴിയില്ല .... തിരമാല പോലെ ജീവിതം- ജീവന്‍ തകര്‍ത്തു കൊണ്ടിരിക്കും........... ലെക്ഷ്യബോധം ആയിരിക്കട്ടെ നമ്മുടെ അടുത്ത പടി.... നമ്മുക്ക് വേണ്ടി നമ്മുക്ക് ജീവിക്കാം .. മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കേണ്ട ജീവിതം അല്ല നമ്മുടെത് .... അങ്ങനെ ആയാല്‍ പിന്നെ ജീവിച്ചിട്ട് കാര്യം ഇല്ല .......... അവയ്ക്ക് സന്തോഷമായ ഒരു ജീവിതം തരാന്‍ കഴിയില്ല .... എന്നാല്‍ ഞെരുങ്ങിയ ജീവിതം സന്തോഷം നല്‍കും ഇന്നും, നാളെയേം, എന്നും .
കുഴലിനു ചുറ്റുമോ?
ആകാശ പരപ്പില്‍നിന്നു താഴേക്ക് ഓരോ കുഴലില്‍ നമ്മുക്ക് വായുകിട്ടുനെക്കില്‍ എന്ന് ആരെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? അവിടുത്തെ അടിപിടി... അടിപിടി കൂടി ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ കഴിയാതെ നില്‍ക്കുന്ന ഒരു ചിന്ത തള്ളികളയാന്‍ കഴിയില്ല ... അത്രമാത്രം പ്രകൃതി നശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് .... ശുദ്ധ വായു പച്ചവെള്ളം പോലെ പൈസക്ക് വാങ്ങി വരുന്ന അവസ്ഥ.. വലിയ ബാരലുകളില്‍ കൊണ്ടുവന്നു വയ്ക്കേണ്ടുന്ന രീതി. ഇവിടെ നമ്മുക്ക് എന്ത് ചെയ്യാന്‍ കഴിയും .... വായു, പ്രകൃതി, വെള്ളം, എന്നുവേണ്ട എല്ലാം മലിനമാക്കുന്ന എല്ലാം ഉപേക്ഷിക്കാം.... പ്ലാസ്റ്റിക്‌, അതുപോലെയുള്ള അലിയാത്ത എല്ലാം മാറ്റി നിര്‍ത്താം, വെറുതെ കളയുന്ന ന്യുസ് പേപ്പര്‍ ഇതിന് പകരം ഉപയോഗികാം. പുക ചീറ്റുന്ന വാഹനങ്ങള്‍ കുറയ്ക്കാം പകരം കാല്‍നട, സൈക്കിള്‍.. കുറെ ഉപയോഗികാം.... അതിലുടെ നല്ല വ്യായാമം കിട്ടും, രോഗങ്ങള്‍, അമിത വണ്ണം, വായു മലിനികരണം ഇവ ഇല്ലാതാക്കാം.. ശുദ്ധ വായു നിലനിര്‍ത്താം... അതുപോലെ നമ്മുടെ പറമ്പില്‍ ചെറിയ കൃഷികള്‍ നടാം... മണ്ണും മനുഷനുമായി ബന്ധം ഉണ്ടായാല്‍ പകുതിയില്‍ ഏറെ രോഗങ്ങള്‍ പമ്പ കടക്കും.. അമേരിക്കയില്‍ നിന്നു പോലും ആളുകള്‍ മണ്ണ് ചികിത്സയ്ക്ക് കേരളത്തില്‍ വരുന്നു... നമ്മുക്ക് ആ മണ്ണില്‍ കാലുകുത്താന്‍ ഇഷ്ട്ടമില്ല... അയ്യേ ഇച്ചിചിയാ.... കുഞ്ഞുഗല്‍ മണ്ണ് വാരി കളികട്ടെ... അവ നമ്മിലുള്ള വൈദ്യുത തരംഗങ്ങള്‍ വലിച്ചെടുത് സുബോധം നല്‍കട്ടെ... രോഗം കുറയ്ക്കട്ടെ... വീടിനുള്ളില്‍ ചെരുപ്പ് ഇടാതെ നടക്കട്ടെ ... നാടുമുഴുവന്‍ നടന്ന ചെരുപ്പ് വീടിനു പുറത്ത് ഇടുക.. രോഗാണുകള്‍ വീടിനുള്ളില്‍ പ്രേവേശികതിരിക്കട്ടെ..... ചിലപ്പോള്‍ ഈ ചെരുപ്പല്ലേ നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ എടുത്ത് കടികാറിലെ? നമ്മേപോലെ നമ്മുടെ പ്രകൃതിയെ സ്നേഹിക്കുക ... നമുക്ക് ചുറ്റും നല്ല ശുദ്ധ വായു ഉണ്ട് അത് നാഗരികതയും, വാഹന, പ്ലാസ്റ്റിക്‌ യുഗത്തിലേക്ക് വലിച്ചിഴക്കാതിരിക്കുക.... അവ നമ്മെ മാത്രം അല്ല നമ്മുടെ തലമുറകളെ തന്നെ തകര്‍ക്കാം.
വിലയും നിലയും
നാം ഒരു സാമുഹിക ജീവിയാ.. എന്നുവച്ചാല്‍ സമുഹത്തില്‍ ഉത്തരവാദിത്വം ഉള്ള വെക്തികള്‍ എനര്‍ത്ഥം.. വെറുതെ ഒന്നിലും തൊടാതെ നില്‍ക്കുനവര്‍ ഒരുപാടുണ്ട് നമ്മുടെ കൂടെ. അതിനാല്‍ നാം അവരെപോലെ ആകരുത്... സമുഹത്തില്‍ ഉത്തരവാദിത്തം ഇല്ലാത്തവര്‍ മനുഷര്‍ അല്ല... മറ്റെന്തോ ജീവിയാ അതിന് പേരില്ല...... വഴിയില്‍ ഒരാള്‍ അവശനായി കിടക്കുന്നു അവനെ കാണാതെ .. കൈ കുമ്പിളില്‍ ഒരല്‍പം വെള്ളം നല്കാന്‍ കഴിയാത്തവര്‍ ആരാ? വഴിയില്‍ കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കുട്ടികള്‍ അടികുടുമ്പോള്‍ ഒന്ന് വിരട്ടാന്‍ തോന്നാത്തവര്‍ ആരാ? ... വഴിയില്‍ അപരിചിതമായി എന്തെങ്കിലും കണ്ടാല്‍ ഒന്ന് തിരക്കാത്ത രിതി......... ഇങ്ങനെ ആര്‍ക്കും ഒരു ഉപകാരവും ഇല്ലാത്തവര്‍ പലര്‍ക്കും മാതൃകയും വിലയുള്ളവരും ആയി തീരുന്നു.. ഈ ലോകം എങ്ങോട്ടാ? ആരെങ്കിലും ചിന്തിക്കുന്നോ? അപകടത്തില്‍ പെട്ടവരെ സഹായികാതെ, ഒരു തുള്ളി വെള്ളം കൊടുകാത്തവര്‍ എങ്ങനെ നമുടെ വഴികാട്ടിയും.... നായകരും ആകും.... പലര്‍ക്കും വിലയും നിളയും നല്‍കുന്നത് പണം, വലിയ വിദേശ കാറുകള്‍ ഉള്ളവര്‍, ശീതികരിച്ച മുറിയില്‍ മദ്യ ലെഹരിയില്‍ ഇരിക്കുന്നവര്‍, കുതികാല്‍ വെട്ടാന്‍ അറിയുന്നവര്‍ ഇവരൊക്കെ നിലയും വിലയും ഉള്ളവരും, നിലയും വിലയും നല്‍കുമ്പോള്‍ ... ആരാ ഈ മനുഷന്‍ ... ആരാ ഈ സാമുഹ ജീവി ..? ആരാ ജീവിതത്തിലെ വിലയും നിലയും ഉള്ളവര്‍? തിന്മ അല്ല നന്മ ഉണ്ടാകണം ... മുഴുവന്‍ നമുക്ക് ഒരികലും നേടാന്‍ കഴിയില്ല.. ഒരു നന്മ ഒരു ദിവസം ചെയ്തുകുടെ? അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു തിന്മ ഉപേക്ഷിച്ചുടെ ....?
ഒരു വീട്ടില്‍ താമസിക്കുനവര്‍ക്ക് ആ വീട്ടിലെ ഓരോ ചെറു കാര്യങ്ങളും ചെയാന്‍ കഴിയും . അവന്‍ ചെയട്ടെ, അവള്‍ ചെയട്ടെ എന്ന് കരുതി കടമ, കര്‍ത്തവ്യം, ഉത്തരവാദിത്തം മറക്കാതിരിക്കാം .... നാം ചെയേണ്ടത് നാം ചെയുക .. അത് ചെയ്താല്‍ അവര്‍ എന്‍റെ വില കുറയ്ക്കും.... വീട് അടിച്ചു വാരിയാല്‍ അപ്പറത്തെ ആന്റിയുടെ "എന്‍റെ വില" ഇടിയും ... എന്ന ധാരണ കളയുക.. എനിക്ക് ചെയാന്‍ കഴിയുന്ന നന്മ എന്തും ചെയാം എന്തിന് നമ്മുക്ക് മറ്റുള്ളവരെ പേടികണം? .... അവിടെയാണ് വിലയും നിലയും നല്‍കേണ്ടത് .. അല്ലാതെ ആരെയെങ്കിലും, സര്‍കാരിനെ, ജോലിചെയ്യുന്ന സ്ഥാപനത്തെ വെട്ടിച്ചു കുറെ വില നില വരുത്താം.. എത്രനാള്‍ നില നില്‍ക്കും... അവരെ കല്ലെറിയുന്ന കാലം പുറകാലെ ഉണ്ടെന്നു കരുതുക.. തലമൂടി നടക്കാന്‍ കാത്തിരിക്കുക........... നന്മ നിലല്കും ... തിന്മ കുമിളപോലെ ചിന്നി ചിതറും .. അതുപോലെ നിലയും വിലയും ... നിലയും വിലയും നല്‍കുന്നതും തിരിചെടുക്കുനതും ... തുടച്ചു മാറ്റുന്നതും എല്ലാം സമുഹവും, സാമുഹിക ജീവികളും ആണ്. ഇവിടെ ഒറ്റയാന്‍, ആകാന്‍ നിങ്ങള്‍ അഗ്രെഹിക്കുന്നോ? അല്ലെങ്കില്‍ സാമുഹിക നമയുടെ വക്താകള്‍ ആകാന്‍ ഒരുകമാണോ? തീരുമാനികാം.. ഉണരാം... നിലയും വിലയും ഉള്ള പൌരര്‍ ആകാം... ഉപ്പും, പുള്ളിയും ഇല്ലാത്ത ഒന്നുംകെട്ടവര്‍ ആയി മാറാതിരിക്കാം...
ഒരു വീട്ടില്‍ താമസിക്കുനവര്‍ക്ക് ആ വീട്ടിലെ ഓരോ ചെറു കാര്യങ്ങളും ചെയാന്‍ കഴിയും . അവന്‍ ചെയട്ടെ, അവള്‍ ചെയട്ടെ എന്ന് കരുതി കടമ, കര്‍ത്തവ്യം, ഉത്തരവാദിത്തം മറക്കാതിരിക്കാം .... നാം ചെയേണ്ടത് നാം ചെയുക .. അത് ചെയ്താല്‍ അവര്‍ എന്‍റെ വില കുറയ്ക്കും.... വീട് അടിച്ചു വാരിയാല്‍ അപ്പറത്തെ ആന്റിയുടെ "എന്‍റെ വില" ഇടിയും ... എന്ന ധാരണ കളയുക.. എനിക്ക് ചെയാന്‍ കഴിയുന്ന നന്മ എന്തും ചെയാം എന്തിന് നമ്മുക്ക് മറ്റുള്ളവരെ പേടികണം? .... അവിടെയാണ് വിലയും നിലയും നല്‍കേണ്ടത് .. അല്ലാതെ ആരെയെങ്കിലും, സര്‍കാരിനെ, ജോലിചെയ്യുന്ന സ്ഥാപനത്തെ വെട്ടിച്ചു കുറെ വില നില വരുത്താം.. എത്രനാള്‍ നില നില്‍ക്കും... അവരെ കല്ലെറിയുന്ന കാലം പുറകാലെ ഉണ്ടെന്നു കരുതുക.. തലമൂടി നടക്കാന്‍ കാത്തിരിക്കുക........... നന്മ നിലല്കും ... തിന്മ കുമിളപോലെ ചിന്നി ചിതറും .. അതുപോലെ നിലയും വിലയും ... നിലയും വിലയും നല്‍കുന്നതും തിരിചെടുക്കുനതും ... തുടച്ചു മാറ്റുന്നതും എല്ലാം സമുഹവും, സാമുഹിക ജീവികളും ആണ്. ഇവിടെ ഒറ്റയാന്‍, ആകാന്‍ നിങ്ങള്‍ അഗ്രെഹിക്കുന്നോ? അല്ലെങ്കില്‍ സാമുഹിക നമയുടെ വക്താകള്‍ ആകാന്‍ ഒരുകമാണോ? തീരുമാനികാം.. ഉണരാം... നിലയും വിലയും ഉള്ള പൌരര്‍ ആകാം... ഉപ്പും, പുള്ളിയും ഇല്ലാത്ത ഒന്നുംകെട്ടവര്‍ ആയി മാറാതിരിക്കാം...
വിധിയും യോഗവും
മിക്കവാറും എല്ലാവരും എല്ലാ ദിവസവും പത്ത് തവണയെങ്കിലും പറയുന്ന വാക്കുകള്‍ ആണ് വിധിയും യോഗവും... എന്നാല്‍ ഇവയെപറ്റി ആരെങ്കിലും നന്നായി ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? നല്ല ഉത്തരം കണ്ടെത്തുകയോ പുതിയ തീരുമാനം എടുക്കുകയോ ചെയുന്നവര്‍ കുറച്ചാണ്.. പുതിയ തീരുമാനം എടുകാതിരിക്കുനതിനാല്‍ വീണ്ടു നാം ഈ വാക്കുകള്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു എന്നത് ഒരു നഗ്ന സത്യം അല്ലെ....? ജീവിതം വഴിമുട്ടിയത് എന്‍റെ വിധി, ദൈവം എന്‍റെ തലയില്‍ വരച്ചു അതിനാല്‍ ഇത് .... ചുമന്നെ കഴിയു എന്ന് വിശ്വസിക്കുനവര്‍ ഒരുപാടുപേര്‍...... നമ്മുക്ക് പല ഈ മിഥാ ധാരണ കുറെ മറ്റിയെടുകാം വിധിക്കും യോഗത്തിനും പഴി നല്‍കാതെ അവയെ തിരുത്തി എടുകാം..
ജീവിതത്തില്‍ ദുരന്തങ്ങള്‍ വിതക്കുന്ന മാറ്റങ്ങള്‍ വലുതാണ്... എന്നാല്‍ പല ദുരന്തങ്ങളും അകലെ നിന്നെ മാറ്റിയെടുക്കാന്‍ കഴിയും... ഇശ്വരന്‍ പല ദുരന്തങ്ങളും മാറ്റി തരുനുണ്ട് എന്നാല്‍ നാം നല്ല തീരുമാനത്തില്‍ നമ്മുടെ പല ദുരന്തങ്ങളെയും മറ്റിയെടുകാം... ഒരു നല്ല കുടുംബം ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കാന്‍ ഭാര്യക്കും, ഭര്‍ത്താവിനും കഴിയും... ഇല്ലെ? ഒരു നല്ല ഭാര്യ ആയി തീര്‍നാല്‍ ...ഒരു നല്ല ഭര്‍ത്താവായി കഴിഞ്ഞാല്‍ നമുക്ക് പല ദുരന്തങ്ങളും വിധികളേം തടഞ്ഞു മനസമാധാനത്തോടെ ജീവിതം കെട്ടി പടുക്കാം... വിവാഹത്തിന് ശേഷം വിവാഹത്തിന് മുമ്പേ പോലെ ജീവിക്കാന്‍ നോക്കിയാല്‍ ജീവിതം പാളും.. തീര്‍ച്ചയാണ്... എപ്പോഴും ഓരോരുത്തര്‍ക്കും അവരവര്‍ ആയിരിക്കാനെ കഴിയു... ആ അവസ്ഥ അല്ല മാറേണ്ടത് .. പകരം ജീവിത സാഹചര്യ മേഖലയെ ഉയര്‍ത്തുന്ന ചിന്തകളും തീരുമാനങ്ങളും എടുക്കണം അതില്‍ ഉറച്ചു നില്‍ക്കുകയും വേണം.... അത് ആരുടെയും മുമ്പില്‍ അലിഞ്ഞു പോകരുത് .. അത് പ്രധാനപെട്ട കാര്യം ആണ്... മാതൃക കൈവിട്ടാല്‍ ഈ വിധിയും വിലാപത്തെയും നാം ജീവിതത്തില്‍ തലയില്‍ ചുമക്കുകയല്ലേ.....?
പുതിയ തീരുമാനങ്ങള്‍ എടുക്കുമ്പോള്‍ നാം ചിന്തികണം അതിന്‍റെ ഭാവി വശങ്ങള്‍ ... അഥവാ വരും വരായ്കകള്‍ ... അപ്പന് അകലെ പോയി ജോലി ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ ചിന്തികണം വീട്ടിലെ അപ്പന്‍റെ, ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ കടമ, കര്‍ത്തവ്യം ആരു നോക്കും.... അമ്മ അകലെ മാറി നില്‍കുമ്പോള്‍ ചിന്തികണം അമ്മയുടെ കടമ കര്‍ത്തവ്യം ആര് ഏറ്റെടുക്കുമെന്ന് .... ചിലപ്പോള്‍ ഈ ധര്‍മ്മങ്ങള്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ ഏറ്റെടുകുമ്പോള്‍ ... അത് നിങ്ങളുടെ ഈശ്വരന്‍ തന്ന വിധിയായി കാണരുത് .. ഇവ നാം ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത ദുരന്തങ്ങള്‍ അല്ലെ? ഇവിടെ ദൈവത്തെ പഴിക്കാനോ .....? നമ്മെ തന്നെ പഴിച്ചാല്‍ പോരെ.... ? അകന്നു കഴിയേണ്ടി വരുന്ന അനുഭവം പലതും നാം ഉണ്ടാക്കി എടുക്കുനതല്ലേ....? നാം ജോലിക്ക് വേണ്ടി, പണത്തിനു വേണ്ടി...., സുഖത്തിനു വേണ്ടി വലിയ ദുരന്തങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുകയല്ലേ .... ധാരാളിത്തവും, ജീവിത ദര്‍ശന കുറവും ഇതിലേക്ക് നമളെ കൂപ്പു കുത്തിക്കുന്നു .... നമുടെ പഴയ കുടുംബ സാഹചര്യങ്ങളില്‍ ദാരിദ്രം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് .. ദാരിദ്ര്യം മനസിലാക്കിയവര്‍ ഒരികലും ദാരിദ്രത്തില്‍ വരില്ല... അതിന്‍റെ പോം വഴികള്‍ ചെറുപ്പം മുതലേ മാറ്റിയെടുക്കാന്‍ പഠിക്കും, ഇപ്പോള്‍ പലരും ദാരിദ്ര്യം അനുഭവിക്കുനത് പണ്ട് ഇവ ഉണ്ടാകാതെ ഇരുന്നത് കൊണ്ടാണ്... ഇപ്പോഴും പലരും ദാരിദ്രം മാറ്റുനത് പണയവും, പകരവും കൊണ്ടാണ് .... ഒരികലും പണയവും പകരവും ദാരിദ്രം മാറ്റില്ല... അപ്പന് പകരം അപ്പന് മാത്രമാ.... അമ്മയ്ക്ക് പകരം അമ്മയാ... ഒന്നിനും ഒന്ന് പകരം അതുപോലെ ആകില്ല.... അപ്പനും, അമ്മയ്ക്കും കുറവുണ്ട് ... ഭാര്യക്കും ഭര്‍ത്താവിനും കുറവുണ്ട് .... അവ ഒരികലും തിന്മ അല്ല നന്മ ആണ്... പഴയ അപ്പനമ്മമാര്‍ക്ക് പഠിത്തം ഇല്ല എന്നാല്‍ ജീവിത മെന്ന പരിക്ഷയില്‍ അവര്‍ നുറു ശതമാനം വിജയം കണ്ടവരാ..... അവിടെ സ്നേഹം കുറഞ്ഞിട്ടില്ല, കടമകളും, കര്‍ത്തവ്യങ്ങള്‍ കുറഞ്ഞിട്ടില്ല... അവര്‍ കഷ്ട്ടപെട്ടതിനു ഭാവിയില്‍ സന്തോഷിക്കുന്നു.... എന്നാല്‍ പണം, സുഖങ്ങള്‍ ജീവിതം തുഴങ്ങപ്പോള്‍ പലരും കരുതി അത് എല്ലാം നേടിതരുമെന്നു ... അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചവര്‍ ദുരന്തങ്ങള്‍ വിധിയായി തലയില്‍ ഏറ്റി... യോഗവും വിധിക്കും നാം കീഴടങ്ങുന്നു.... അല്ലെങ്കില്‍ അതിന്‍റെ പേരില്‍ ഉളിയിട്ടു രക്ഷപെടുന്നു ....
നാം വിധിയേം, യോഗതെം പലപ്പോഴും തലയിലും ജീവിതത്തിലും വലിച്ചു കയറ്റുകയല്ലെ ...? ഏതാണ്ട് മുക്കാലോളം വിധിയും, വിനയും, യോഗവും നാം വരുത്തി വയ്ക്കുന്നു... അല്ലെങ്കില്‍ നാം മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് തലക്ക് വച്ച് കെട്ടി കൊടുക്കുന്നു ... നല്ല തീരുമാനം എടുക്കുക ... കഴിയുന്നിലെങ്കില്‍ ജീവിതത്തില്‍ മാതൃക ആയവരെ കണ്ടെത്തി, അവരുടെ ജീവിതം കണ്ടു ശുഭാപ്തി വിശ്വാസത്തോടെ നേരിടാം.... തീരുമാനം നേടിയെടുകാനായി മാതൃക കൈമുതലാകാം..... ചിലപ്പോള്‍ വേദന ഉണ്ടായേക്കാം പലരും മാറിനിന്നു കുറ്റ പ്പെടുതിയേക്കാം.... തളരാതെ മുന്നേറുക.... പണം അല്ല ജീവിതവും മനോശാന്തി നല്‍കുന്നത് മാതൃകയും മതിപ്പും ആണ്..
കടമയും കര്‍ത്ത്യവങ്ങളും
കടമയും കര്‍ത്തവ്യങ്ങളും പരസ്പ്പര പുരകങ്ങളായ രണ്ട് പദങ്ങള്‍ തന്നെയാണ്, എങ്കിലും രണ്ടിനും വിശാലമായ അര്‍ത്ഥം ആണുള്ളത്.. ഇവകള്‍ ഒരു വാക്കുകള്‍ക്കും ശരിയായി അവതരിപ്പിക്കുക സാധ്യമല്ല... ചെറു ചിന്താ രീതിയില്‍ പറയാം.. കടം പോലെയാണ് കടമ, മറക്കരുത് തിരികെ കൊടുക്കാന്‍... അത് വേണ്ടാരിക്കും എന്ന രീതിയില്‍ തള്ളരുത്. ഒരു തീരാകടം ആണ് കടമ, എല്ലാവരോടും നാം കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, മാതാപിതകള്‍, സഹോദരങ്ങള്‍, മക്കള്‍, മരുമക്കള്‍, ചെറുമക്കള്‍, അയല്‍വാസികള്‍, നാട്ടുകാര്‍, എന്ന് വേണ്ടാ എല്ലാരും നമുടെ കൂടെ ഉള്ളവരും, നാമും അവരും കടംപോലെ കടമപ്പെട്ടവര്‍ ആണ്. അവര്‍ നന്നായി കാണാന്‍ ആഗ്രഹം ഉള്ളവര്‍ക്കെ ഉള്ളില്‍ കടമ കാണു.. തീര്‍ച്ച .... ഉള്ളില്‍ കുറ്റവും കുറവും നോക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഈ കടമ എന്ന കാര്യം അവര്‍ക്ക് ഉണ്ടോ എന്ന് നന്നായി ചിന്തി ക്കേണ്ടി ഇരിക്കുന്നു... കേട്ടിട്ടില്ലേ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നാണല്ലോ അധരം സംസാരിക്കുന്നത്.... കടമ ഒരികലും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ചെയാന്‍ കഴിയില്ല, ഞാന്‍ ചെയേണ്ടത് ഞാന്‍ തന്നെ ചെയ്യണം.... ഒരമ്മ പൊടികുഞ്ഞിനെ നോക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞു ചെയ്യുകയല്ല തന്റെ കടമയായി കണ്ടു നോകണം... മാതാപിതാകളെ നോക്കേണ്ടത് ഇളയ മക്കളോ, കുടുംബതുള്ളവര്‍ മാത്രം അല്ല, എല്ലാ മക്കള്‍ക്കും, മരുമക്കള്‍ക്കും, ചെറു മക്കള്‍ക്കും കടമയായി തോന്നി ചെയ്യേണ്ടതാണ്, മകള്‍ പോലും വിളിക്കുബോള്‍ അമ്മ അപ്പന്മാരുടെ വിശേഷം തിരകാറില്ല ... പകരം മണിക്കുറോളം ... നാട്ടിലേം വിട്ടിലേം കുറ്റോം കുറവും.... സല്ലാപങ്ങളും നടത്തി കാശു ചിലവഴിക്കുക.... പ്രായം ആയ അമ്മയപ്പന്മാരെ ... നോകാനോ ചോദിക്കാനോ സമയമില്ല അതല്ല മനസില്ല... അതുമല്ല മനസ്സില്‍ അവര്‍ക്ക് ഇടം ഇല്ല... ഇതിലും അപ്പുറം പെറ്റ് ഇട്ടിട് കശുണ്ടാകാന്‍ പോകുന്ന അമ്മമാര്‍... കാശുണ്ടാക്കാന്‍ പറഞ്ഞു വിടുന്ന ഭര്‍ത്താക്കന്മാരും .. വീട്ടുകാരും ... ഈ ലോകം എങ്ങോട്ടെന്നു ആരെങ്കിലും ചിന്തിക്കുനുണ്ടോ ....? എങ്കില്‍ അവനു ലോകത്തിനു പുറത്താ സ്ഥാനം..... അഥവാ മരിച്ചവനായി ജീവിക്കേണ്ടി വരുന്ന ജീവച്ചവങ്ങള്‍ ....
സ്കൂളില്‍ കുട്ടികളെ ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍ രക്ഷ- കര്‍ത്താവിനെ ചോദിക്കാറുണ്ട് അല്ലെങ്കില്‍ കര്‍ത്തവ്യം നിര്‍വഹിക്കുന അടുത്ത ആള്‍ എന്നര്‍ത്ഥം .... ഇവര്‍ക്ക് കടമയെകള്‍ കര്‍ത്തവ്യം മാത്രം ആണുള്ളത് .... പ്രായം ആയ അപ്പനേം അമ്മെയേം നോക്കാന്‍ വച്ചിരിക്കുന്ന വേലകാരുടെ ജോലി.... ഇവരില്‍ ചിലര്‍ മക്കളെ കാള്‍ സ്നേഹമുള്ളവര്‍ ആന്നെന്ന കാര്യവും മറകരുത് അതും വിരലില്‍ കുറിക്കാന്‍ മാത്രം..... കര്‍ത്താവിനെ , കര്‍ത്താവിനു നിയോഗിക്കുന്ന ഉത്തരവാദം... അത്രതന്നെ .. ഒരാള്‍ പൊതുവേദിക്ക് നന്ദി പറയുന്ന, സ്വികരിക്കുന്ന കര്‍മ്മം അഥവാ ചടങ്ങ് എന്ന് പറയാം ... മികവരും നമുടെ ലോകവും കടമയില്‍നിന്നു ചടങ്ങായ കര്‍ത്തവ്യ ത്തിലേക്ക് വരുകല്ലേ?..............
സ്കൂളില്‍ കുട്ടികളെ ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍ രക്ഷ- കര്‍ത്താവിനെ ചോദിക്കാറുണ്ട് അല്ലെങ്കില്‍ കര്‍ത്തവ്യം നിര്‍വഹിക്കുന അടുത്ത ആള്‍ എന്നര്‍ത്ഥം .... ഇവര്‍ക്ക് കടമയെകള്‍ കര്‍ത്തവ്യം മാത്രം ആണുള്ളത് .... പ്രായം ആയ അപ്പനേം അമ്മെയേം നോക്കാന്‍ വച്ചിരിക്കുന്ന വേലകാരുടെ ജോലി.... ഇവരില്‍ ചിലര്‍ മക്കളെ കാള്‍ സ്നേഹമുള്ളവര്‍ ആന്നെന്ന കാര്യവും മറകരുത് അതും വിരലില്‍ കുറിക്കാന്‍ മാത്രം..... കര്‍ത്താവിനെ , കര്‍ത്താവിനു നിയോഗിക്കുന്ന ഉത്തരവാദം... അത്രതന്നെ .. ഒരാള്‍ പൊതുവേദിക്ക് നന്ദി പറയുന്ന, സ്വികരിക്കുന്ന കര്‍മ്മം അഥവാ ചടങ്ങ് എന്ന് പറയാം ... മികവരും നമുടെ ലോകവും കടമയില്‍നിന്നു ചടങ്ങായ കര്‍ത്തവ്യ ത്തിലേക്ക് വരുകല്ലേ?..............
ഡോമിനികന്‍ രചനക്ക് ഒരാമുഖം
സാമുഹിക ധാര്‍മിക വില വളര്‍ത്തുക എന്നത് മാത്രമാണ് ഈ രചനകളുടെ ലക്‌ഷ്യം. ഇടത്തരം ജീവിത- കുടുംബ സാഹചര്യങ്ങളിലേക്ക് കടന്നു കയറുന്ന മുല്യ ച്ചുതി മാറ്റി ഗ്രമിണ പൈത്രികങ്ങളെ ഹൃദയത്തില്‍ പകരാന്‍ സഹായിക്കാന്‍ ഒരു പരിശ്രെമം മാത്രം. ഇതില്‍ സിനിമയില്‍ എഴുതി കാണിക്കുന്നപോലെ കാര്യങ്ങള്‍ ആരുടെയും മുഖം നോക്കിയോ, ജീവിതം നോക്കിയോ എഴുതുന്നതല്ല, നടന്നു നീങ്ങുന്ന വഴിയിലെ കാര്യങ്ങള്‍ അവതരിപ്പുക മാത്രം ആണ്... ആരെയും വേദനിപ്പിക്കാനോ, കരി വാരി തേക്കാനും നോക്കുനില്ല. കഥകളും, കഥാപാത്രങ്ങളും യാദ്രിചികം മാത്രം.
ഇതിലെ പല രചനകളും ചിലതില്‍ മുഖം കാണിച്ചവകള്‍ ആണ്. മലങ്കര ബാലന്‍, ക്രൈസ്തവ കാഹളം, തിരുവനന്തപുരം അലോഷിയസ് സെമിനാരി വാര്‍ഷിക പതിപ്പായ ജ്യോതിസ്, ബുര്‍ഗോസ് ദൈവശാസ്ത്ര മേഖലയിലെ ബുര്‍ഗെന്‍സിസ്, വിദ്യാലയ പതിപായ ലാ സാജെ, ചെങ്ങരൂര്‍ ബി. എഡ് കോളേജ് അനുദിന ചിന്തകള്‍, ചിരാത്.. എന്നിവയും ഇതില്‍ പെടുന്നു. ഇതിലെ രചനകള്‍ മേലേടം, ഹിന്ദു എന്ന ഉടമയില്‍ കാണപെടുന്നു. അതുപോലെ മലയാളം, ഇംഗ്ലീഷ്, സ്പാനിഷ് ഭാഷകളില്‍ അച്ചടിക്ക പ്പെട്ടിരിക്കുന്നു .
മലയാള ലോകത്തിലേക്ക് രസാവഹമായി നയിച്ച പ്രീയപ്പെട്ട തുമ്പമണ്‍ ഭാസി സര്‍, ഹൈസ്കൂളിലെ സ്നേഹ മലരായ വിജയ ലെക്ഷ്മി ടീച്ചര്‍, സാമുഹിക- ധാര്‍മിക രോക്ഷം ജ്യോലിപ്പിച്ച സിബി കണ്ണംതാനം അച്ഛന്‍, ചെറു ചിന്തകളിലുടെ വിശ്വത്തെ കാട്ടുന്ന കട്ടൂകല്ലില് തിരുമേനി, റോസ്മിനിയന്‍ കുട്ടുകാര്‍, ശ്രി. സത്യന്‍ അന്തികാട് സിനിമകള്‍, ഡോ. ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ പ്രസംഗങ്ങള്‍, ... എല്ലാം.. നന്ദിയോടെ ഓര്‍ക്കുന്നു. വിദ്യാഭാസം നന്മയുടെ മാര്‍ഗമായി കണ്ടു കഷ്ടതയില്‍ നിന്നു പഠിക്കാന്‍ അയച്ച മതാപിതാകള്‍, സഹോദരങ്ങള്‍ ഇവരെയും നന്ദിയോടെ ഓര്‍കുന്നു. ഈ രചനകളെ കുറെ അക്ഷര തെറ്റുകള്‍, ചിന്തകള്‍ തിരുത്തി തരുന്ന സഹധര്‍മ്മിണി, രചനകളെ വായിക്കാനും, പറയാനും കഴിയാതെ മോണ കാട്ടി ചിരിച്ചു കാണിക്കുന്ന അപ്പുക്കുട്ടന്‍.. രചനകള്‍ വായിച്ചു തിരുത്തല്‍ നല്‍കുന്ന അപ്പൂസ്, കാട്ടാകട കൊറ്റം നിവാസിയായ റീനയും മാഷും (പേരുകള്‍ക്ക് മാറ്റം നല്‍കിട്ടുണ്ട്), സത്യന്‍ അച്ഛന്‍, പ്രതികരണം തിരുത്തല്‍ പറയുന്ന വയനകര്‍ ഇവര്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ നന്ദി.
രചനകളെ പുസ്തക രൂപത്തിലേക്ക് മാറ്റുന്ന പ്രീയപ്പെട്ടവര്‍കും നന്ദി.
( വിട്ടുപോയവര്‍ പലര്‍ ഉണ്ട് എഡിറ്റിങ്ങില്‍ തീര്‍ച്ചയായും നിങ്ങളും അതില്‍ ഉണ്ടാകും തീര്‍ച്ചയാണ്)
ഇതിലെ പല രചനകളും ചിലതില്‍ മുഖം കാണിച്ചവകള്‍ ആണ്. മലങ്കര ബാലന്‍, ക്രൈസ്തവ കാഹളം, തിരുവനന്തപുരം അലോഷിയസ് സെമിനാരി വാര്‍ഷിക പതിപ്പായ ജ്യോതിസ്, ബുര്‍ഗോസ് ദൈവശാസ്ത്ര മേഖലയിലെ ബുര്‍ഗെന്‍സിസ്, വിദ്യാലയ പതിപായ ലാ സാജെ, ചെങ്ങരൂര്‍ ബി. എഡ് കോളേജ് അനുദിന ചിന്തകള്‍, ചിരാത്.. എന്നിവയും ഇതില്‍ പെടുന്നു. ഇതിലെ രചനകള്‍ മേലേടം, ഹിന്ദു എന്ന ഉടമയില്‍ കാണപെടുന്നു. അതുപോലെ മലയാളം, ഇംഗ്ലീഷ്, സ്പാനിഷ് ഭാഷകളില്‍ അച്ചടിക്ക പ്പെട്ടിരിക്കുന്നു .
മലയാള ലോകത്തിലേക്ക് രസാവഹമായി നയിച്ച പ്രീയപ്പെട്ട തുമ്പമണ്‍ ഭാസി സര്‍, ഹൈസ്കൂളിലെ സ്നേഹ മലരായ വിജയ ലെക്ഷ്മി ടീച്ചര്‍, സാമുഹിക- ധാര്‍മിക രോക്ഷം ജ്യോലിപ്പിച്ച സിബി കണ്ണംതാനം അച്ഛന്‍, ചെറു ചിന്തകളിലുടെ വിശ്വത്തെ കാട്ടുന്ന കട്ടൂകല്ലില് തിരുമേനി, റോസ്മിനിയന്‍ കുട്ടുകാര്‍, ശ്രി. സത്യന്‍ അന്തികാട് സിനിമകള്‍, ഡോ. ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ പ്രസംഗങ്ങള്‍, ... എല്ലാം.. നന്ദിയോടെ ഓര്‍ക്കുന്നു. വിദ്യാഭാസം നന്മയുടെ മാര്‍ഗമായി കണ്ടു കഷ്ടതയില്‍ നിന്നു പഠിക്കാന്‍ അയച്ച മതാപിതാകള്‍, സഹോദരങ്ങള്‍ ഇവരെയും നന്ദിയോടെ ഓര്‍കുന്നു. ഈ രചനകളെ കുറെ അക്ഷര തെറ്റുകള്‍, ചിന്തകള്‍ തിരുത്തി തരുന്ന സഹധര്‍മ്മിണി, രചനകളെ വായിക്കാനും, പറയാനും കഴിയാതെ മോണ കാട്ടി ചിരിച്ചു കാണിക്കുന്ന അപ്പുക്കുട്ടന്‍.. രചനകള്‍ വായിച്ചു തിരുത്തല്‍ നല്‍കുന്ന അപ്പൂസ്, കാട്ടാകട കൊറ്റം നിവാസിയായ റീനയും മാഷും (പേരുകള്‍ക്ക് മാറ്റം നല്‍കിട്ടുണ്ട്), സത്യന്‍ അച്ഛന്‍, പ്രതികരണം തിരുത്തല്‍ പറയുന്ന വയനകര്‍ ഇവര്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ നന്ദി.
രചനകളെ പുസ്തക രൂപത്തിലേക്ക് മാറ്റുന്ന പ്രീയപ്പെട്ടവര്‍കും നന്ദി.
( വിട്ടുപോയവര്‍ പലര്‍ ഉണ്ട് എഡിറ്റിങ്ങില്‍ തീര്‍ച്ചയായും നിങ്ങളും അതില്‍ ഉണ്ടാകും തീര്‍ച്ചയാണ്)
Tuesday 11 May, 2010
തേനീച്ചകളുടെ ജീവിതം
നമ്മള്‍ തേനീച്ചകളെ കണ്ടിട്ടുണ്ട് അതിന്‍റെ കഥകള്‍ കേട്ടിടുണ്ട്... അതെങ്ങനെ തേന്‍ ഉണ്ടാക്കി സുക്ഷിക്കുനത് എന്നറിയാം... പിന്നീട് എന്തിനീ രചന എന്നും തോന്നാം.... നമ്മുടെ മുന്നിലെ ചെറു ജീവിതങ്ങള്‍ ദൈവം നമ്മുക്ക് എന്നും ബാലപാഠംങ്ങള്‍ നല്കുനതാണ്. അവയുടെ രീതികള്‍, വേലകള്‍, സാമുഹിക ജിവിത ചിട്ടയില്‍ അല്ലെ? അമ്മ റാണി തമ്പുരാട്ടിക്ക് മേധാവിത്തം ഇല്ലാത്ത കുടുംബിനിയുടെ കര്‍ത്തവ്യം, അഥവാ പുതു തലമുറക്ക് ജന്മം നല്‍കുന്ന മുന്നു വിഷുകാല ജീവിതം. തേനും, പുമ്പൊടിയും അകലങ്ങളില്‍ പോയി കൊണ്ടുവരുന്ന പെണ്ണിച്ചകള്‍, ഇവകള്‍ക്ക് പുതു തലമുറയ്ക്ക് ജന്മം നല്കാന്‍ അവകാശം ഇല്ല, എല്ലാര്‍ക്കും വേണ്ടി കഷ്ട്ടപെടുക എന്ന ധര്‍മ്മം മാത്രം. ചിലര്‍ നമ്മുടെ കുടുംബത്തിലും, സമുഹതിലും വൈവാഹിക ജീവിതം പോലും മറന്നു ജീവിക്കുന്നവരില്ലേ? അവര്‍ക്ക് നാം എന്ത് വില നല്‍കുന്നുണ്ട്? ഇനിയും മടിയരായ ആണ് ഈച്ചകള്‍.... തടിച്ചു കൊഴുത്ത് ... സുഖി മന്മാരായി നടക്കുന്നവര്‍... ജോലിം ചെയേണ്ട... ഇങ്ങനെ നടന്നാല്‍ മതി.. എന്നാല്‍ ഈ മൂന്നു കുട്ടര്‍ക്കും ജീവിതകാലം ഒരേപോലെ യാണ് താനും. ആരെയും തമ്മില്‍ ഒരു നോട്ടത്തില്‍ വെതെസ്തരല്ലെങ്കിലും നന്നായി തിരിച്ചറിയാം ..... റാണി അമ്മയ്ക്ക് അവരുടെ മുകളിലുടെ ഉള്ള തിരച്ചിലിലും, കുട്ടി കുരുബന്‍ മാരെ മടിയന്‍ സ്ഥാനത്തും, ജോലികരെ സ്ലിം ബ്യുട്ടിയിലും കാണാം....
ഇന്നിയും മറ്റൊരു വലിയ കാര്യം അവകള്‍ ജീവിക്കുനത് ഒറ്റയ്ക്ക് അല്ല കുട്ടത്തില്‍ തന്നെയാ .. മടിയരെ മാറ്റി നിര്‍ത്താതെ.... ഒന്നിച്ചു കഴിയുനവര്‍... മനുഷനെ പോലെ സാമുഹ ജീവി തന്നെയാ... മടിയര്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും ഉത്സാഹികള്‍ പണിയെടുക്കും ആരും കുറ്റം പറഞ്ഞു വീട്ടില്‍ ഇരികാറില്ല.... അതുപോലെ പുതിയ തലമുറക്ക് മാറി പോകാനും അവസരം ഉണ്ട്. അവിടയും ഇതേപോലെ റാണി അമ്മയും, ജോലിക്കാരും, മടിയന്മാരും ഉണ്ട്.
രണ്ട് തരത്തിലുള്ള തേനീച്ചകളെ നാം കണ്ടിട്ടുണ്ട്.... ചെറു തേന്‍ ഈച്ചകള്‍, വലിയ തേനീച്ചകള്‍ ഇവകള്‍ക്ക് പല പ്രതേകതകള്‍ ഉണ്ട് ..... അവയുടെ കുടു നിര്‍മാണം ... ജീവിത രീതികള്‍, ശാരിരിക രീതി, എന്നിവ... ഇവിടെ പറയുന്നത് ഇന്ത്യന്‍, ഇറ്റാലിയന്‍ അഥവാ ഇറകുമതി ചെയ്യുന്ന (യുറോപ്യന്‍) അല്പം വലിപ്പവും പ്രതിരോധ ശേഷിയുള്ള വലിയ ഈച്ച അല്ല ചിന്തിക്കുനത്... പകരം ചെറു തേന്‍ ഈച്ച, വലിയ തേന്‍ ഈച്ച ഇവയാണ് ....
ചെറു തേന്‍ ഈച്ചകള്‍ മാളങ്ങളില്‍ ആണ് ജീവിക്കുനത്... ഇപ്പോള്‍ വിരളമാണ് നമ്മുക്ക് കേരളത്തില്‍ ഇവയെ കാണാം കഴിയുക... മിക്കവാറും വലിയ മണിമാളികകള്‍ വച്ച് നമ്മള്‍ അവയുടെ ജീവിതം ഒരു പരുവത്തില്‍ ആക്കിയെടുത്തു.... ഓര്‍ക്കുക ചെറുതേന്‍ കുടുതല്‍ ഔഷധ ഗുണമുള്ളതും.... മികച്ച രോഗ പ്രതിരോധ ശേഷിയുള്ളതും ആണ് കാരണം ചെറു തേന്‍ ഈച്ചകള്‍ ചെറു പൂവുകളില്‍ പോലും കയറി- അഥവാ പൊടിയും, മാലിന്യങ്ങളും കലരാത്ത ശുദ്ധ തേന്‍ ആണ് സംഭരിച്ചു വയ്ക്കുക.. അവയെ അട്ടി പായികാതെ അവയ്ക്കായി മുള വീടുകള്‍ ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്ത് വളര്‍ത്തുക. വലിയ തെന്നെച്ചകള്‍ ഉയരത്തിലുള്ള ചിലകള്‍, പാറയിടുക്കുകള്‍, പൊത്തുകളില്‍ ക്കുട് കുട്ടും. ഇവ ആക്രമണം ഒഴുവാക്കാന്‍ തന്നെയാണ്... അതുപോലെ വലിയ ഈച്ചയും ചെറു ഈച്ചയും തമ്മില്‍ കൊമ്പിലും മാറ്റം ഉണ്ട് വലിയ ഈച്ചക്ക് കൊമ്പ് ഉള്ളതിനാല്‍ കുത്തും, ചെറു ഈച്ചകള്‍ക്ക് കൊമ്പില്ല അവ കടിക്കും.... വലിയ ഈച്ചകളെകാള്‍ ചെറു ഈച്ചകള്‍ സുന്ദരികള്‍ ആണ്. small is beautiful.
ഇന്നിയും മറ്റൊരു വലിയ കാര്യം അവകള്‍ ജീവിക്കുനത് ഒറ്റയ്ക്ക് അല്ല കുട്ടത്തില്‍ തന്നെയാ .. മടിയരെ മാറ്റി നിര്‍ത്താതെ.... ഒന്നിച്ചു കഴിയുനവര്‍... മനുഷനെ പോലെ സാമുഹ ജീവി തന്നെയാ... മടിയര്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും ഉത്സാഹികള്‍ പണിയെടുക്കും ആരും കുറ്റം പറഞ്ഞു വീട്ടില്‍ ഇരികാറില്ല.... അതുപോലെ പുതിയ തലമുറക്ക് മാറി പോകാനും അവസരം ഉണ്ട്. അവിടയും ഇതേപോലെ റാണി അമ്മയും, ജോലിക്കാരും, മടിയന്മാരും ഉണ്ട്.
രണ്ട് തരത്തിലുള്ള തേനീച്ചകളെ നാം കണ്ടിട്ടുണ്ട്.... ചെറു തേന്‍ ഈച്ചകള്‍, വലിയ തേനീച്ചകള്‍ ഇവകള്‍ക്ക് പല പ്രതേകതകള്‍ ഉണ്ട് ..... അവയുടെ കുടു നിര്‍മാണം ... ജീവിത രീതികള്‍, ശാരിരിക രീതി, എന്നിവ... ഇവിടെ പറയുന്നത് ഇന്ത്യന്‍, ഇറ്റാലിയന്‍ അഥവാ ഇറകുമതി ചെയ്യുന്ന (യുറോപ്യന്‍) അല്പം വലിപ്പവും പ്രതിരോധ ശേഷിയുള്ള വലിയ ഈച്ച അല്ല ചിന്തിക്കുനത്... പകരം ചെറു തേന്‍ ഈച്ച, വലിയ തേന്‍ ഈച്ച ഇവയാണ് ....
ചെറു തേന്‍ ഈച്ചകള്‍ മാളങ്ങളില്‍ ആണ് ജീവിക്കുനത്... ഇപ്പോള്‍ വിരളമാണ് നമ്മുക്ക് കേരളത്തില്‍ ഇവയെ കാണാം കഴിയുക... മിക്കവാറും വലിയ മണിമാളികകള്‍ വച്ച് നമ്മള്‍ അവയുടെ ജീവിതം ഒരു പരുവത്തില്‍ ആക്കിയെടുത്തു.... ഓര്‍ക്കുക ചെറുതേന്‍ കുടുതല്‍ ഔഷധ ഗുണമുള്ളതും.... മികച്ച രോഗ പ്രതിരോധ ശേഷിയുള്ളതും ആണ് കാരണം ചെറു തേന്‍ ഈച്ചകള്‍ ചെറു പൂവുകളില്‍ പോലും കയറി- അഥവാ പൊടിയും, മാലിന്യങ്ങളും കലരാത്ത ശുദ്ധ തേന്‍ ആണ് സംഭരിച്ചു വയ്ക്കുക.. അവയെ അട്ടി പായികാതെ അവയ്ക്കായി മുള വീടുകള്‍ ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്ത് വളര്‍ത്തുക. വലിയ തെന്നെച്ചകള്‍ ഉയരത്തിലുള്ള ചിലകള്‍, പാറയിടുക്കുകള്‍, പൊത്തുകളില്‍ ക്കുട് കുട്ടും. ഇവ ആക്രമണം ഒഴുവാക്കാന്‍ തന്നെയാണ്... അതുപോലെ വലിയ ഈച്ചയും ചെറു ഈച്ചയും തമ്മില്‍ കൊമ്പിലും മാറ്റം ഉണ്ട് വലിയ ഈച്ചക്ക് കൊമ്പ് ഉള്ളതിനാല്‍ കുത്തും, ചെറു ഈച്ചകള്‍ക്ക് കൊമ്പില്ല അവ കടിക്കും.... വലിയ ഈച്ചകളെകാള്‍ ചെറു ഈച്ചകള്‍ സുന്ദരികള്‍ ആണ്. small is beautiful.
Monday 10 May, 2010
പുരോഹിതര്‍ സമം ആട്ടിടയര്‍
പുരോഹിതരെ പറ്റി എല്ലാ ലോക ഭാഷാ സാഹിത്യത്തിലും ഒരുപാട് രചനകള്‍ ഉണ്ട്. മത ഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ പോലും അവര്‍ക്ക് സ്ഥാനം ഉണ്ട്, ആരണ്യകങ്ങള്‍, ബൈബിള്‍ ഇതിന് ഉദാ ഹരണങ്ങള്‍ ആണ്. ക്രൈതവ കത്തോലികരുടെ തലവന്‍ കഴിഞ്ഞിടയില്‍ എഴുതിയ ചാക്രിയ ലേഖനത്തിലും കണ്ടു ഞാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് നല്ല ഇടയന്മാരെ തരും എന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യം..
കേരളക്കരയില്‍ നിന്നു ഒരു ആട്ടിടയന്‍ എന്ന് ചിന്തിക്കുക പ്രയാസം ആണ്. വീട്ടില്‍ വളര്‍ത്തുന ഒന്നോ ഒന്നരയോ ആയ അമ്മിണിയാടിനെയോ, കിങ്ങിണി കുട്ടിയോ കണ്ടു അതിന്‍റെ ആട്ടിടയര്‍, അല്ല ഈ ആട്ടിടയ സകല്‍പം. അതിനാല്‍ ആയിരിക്കാം പുരോഹിതര്‍ പലരും കുറച്ചു പേര്‍ക്ക് മാത്രം അഥവാ കുറച്ചു ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടവരോടൊപ്പം, ഇഷ്ട്ടമുള്ളത് ചെയ്യുന്ന, ഒരു വ്യെക്തിയായി മാറുന്നത്. നൂറു നുരായിരം ആടുകളെ കൊടും തണുപ്പതോ, കൊടും ച്ചുടിലോ മേയിക്കുന്ന ആട്ടിടയ സകല്‍പം ആണ് വേണ്ടത്. ഇരു കണ്ണുകള്‍ക്ക് എത്തിപ്പെടാന്‍ പറ്റാത്ത ആട്ടിന്‍ പറ്റം.... അതിനാല്‍ നല്ല മല നായികളെയും അവര്‍ കൂടെ കൊണ്ടുപോകാര്‍ പതിവുണ്ട്. ആ ആട്ടിന്‍ കുട്ടത്തില്‍ ചട്ടനും, പൊട്ടനും, മുടന്തനും, ഇടിയനും, തടിയനും... എന്ന് വേണ്ടാ വ്യെതെസ്ഥങ്ങളായ ഒരുപാട് കുട്ടര്‍ ഉണ്ട്.. അവരെ ഒറ്റയ്ക്ക് നയിക്കുക വളരെ പ്രയാസം ആണ്.
ഈ അട്ടിടയര്‍ക്ക് പല ഗുണങ്ങള്‍ ഉണ്ട് ..ഒന്ന് . കൂടെ നടക്കുന്ന ആട്ടിടയര്‍- ഇവര്‍ക്ക് ആടുകളെ അകന്നു നടക്കാന്‍ കഴിയില്ല കാരണം ചെന്നായ്ക്കളും ആടിനെ കൊന്നു തിന്നുന്ന ജീവികളും ഉണ്ട്. വഴി തെറ്റുന്നതിനെ ഉടനെ കണ്ടെത്താനും കൂടെ നടന്നാല്‍ സാധിക്കും. രണ്ട്.... മരുഭുമിയില്‍ ആന്നെങ്കിലും, കൊടും തണുപ്പില്‍ അന്നെങ്കിലും അവയോടൊപ്പം കഴിയുന്ന ആട്ടിടയര്‍..... ആടുകള്‍ക്ക് ദൈവം നല്ല രോമം നല്‍കിയിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ ആട്ടിടയര്‍ക്ക് അതില്ല.. പകരം അവര്‍ക്ക് നല്ല ബുദ്ധി നല്‍കിയിട്ടുണ്ട്. മുന്നാംമതായി .... അവര്‍ ആടുകല്‍ക്കൊപ്പം മുന്നേറാന്‍ സ്ഥിര പരിശീലനതിനോപ്പം ജീവിതം ക്രെമികരിക്കുന്നവര്‍ ആണ്, എന്നുവച്ചാല്‍ ... എവിടെ സമിദ്ധമായ നല്ല തീറ്റി ഉണ്ടോ, അവ ഗ്രഹിച്ചു... അവിടേക്ക് നിഷ്പ്രയാസം നയിച് ... അപകട മേഖല തരണം ചെയ്യുന്ന പരിശീലനം. നാലാമതായി ..... കാറ്റും കോളും, മഞ്ഞും മഴയും, വെയിലും വെളിച്ചവും മുമ്പേ പ്രകൃതി കണ്ടു തിട്ടപ്പെടുത്തുന്ന ആത്മ വിശ്വാസം ..... അവിടേക്ക് നയിച്ചാല്‍ ഇതില്‍ നിന്നു നന്നായി അവയ്ക്ക് എല്ലാത്തിനും ഭക്ഷണവും, സുരക്ഷയും കിട്ടും എന്ന ഉള്‍കാഴ്ച. അഞ്ചാമതായി ..... സമര്‍പ്പിക്കപ്പെട്ട ... അഥവാ സകലതും വെടിഞ്ഞു ആടുക്കള്‍കായി ഉരിഞ്ഞു വച്ച ജീവിതം.. ഇവര്‍ക്ക് കുടുംബത്തെ പറ്റി ചിന്തിക്കാന്‍ പറ്റില്ല, ജീവിതത്തെ പറ്റി സ്വോപ്നം ഇല്ല, നാട്ടാരെ പറ്റി ചിന്തിക്കാന്‍ പറ്റില്ല.... ആകെ കൂടെ യുള്ള കുറെ തന്നെ പോലെയുള്ള ആട്ടിടയ സ്വോപ്നങ്ങള്‍ മാത്രം.... ഇവിടെ ജീവിതം വെടിഞ്ഞുള്ള ജീവിതം മാത്രം...
സ്പാനിഷ് ഭാഷ
വടക്കന്‍ സ്പെയിനില്‍ ഉത്ഭവിച്ച ഒരു ഇന്തോ-യൂറോപ്പിയന്‍ ഭാഷയാണ്‌ സ്പാനിഷ് ഭാഷ(español). പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിനും പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിനുമിടയിലെ സ്പാനിഷ് ആധിപത്യക്കാലത്താണ്‌ ഈ ഭാഷ ആഫ്രിക്ക, അമേരിക്ക, ഏഷ്യ-പസഫിക്ക് എന്നീ പ്രദേശങ്ങളില്‍ പ്രചരിച്ചത്. ഒരു റോമാനിക് ഭാഷയായ ഇത് മാതൃഭാഷയായ ജനങ്ങളുടെ ഏണ്ണം 32 കോടിക്കും 40 കോടിക്കും ഇടയിലാണ്‌. ഈ ഭാഷ സംസാരിക്കുന്നവരുടെ ആകെ ഏണ്ണം 50 കോടിയോളമാണ്‌ - ഇംഗ്ലീഷ് , ചൈനീസ് എന്നീ ഭാഷകള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ ലോകത്തില്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സംസാരിക്കപ്പെടുന്ന ഭാഷയാണിത്
Sunday 9 May, 2010
അണയാത്ത വഴിവിളക്കുകള്‍
വഴി വിളക്കുകള്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? അതുകൊണ്ടല്ലേ നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ വഴിവിളക്കുകള്‍ ഒറ്റ ഏറിനു പൊട്ടിക്കുനത്.... വഴിവിളക്കുകള്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് പ്രകാശം പരത്തുന്നതോടൊപ്പം അവര്‍ക്ക് വഴി കാട്ടി കുടിയാണ്... വഴിയറിയാതെ ഉഴലുമ്പോള്‍ അവര്‍ക്ക് ചില ലെക്ഷ്യങ്ങള്‍ നല്കുനത് വഴിവിലകുകളാണ്. അതുപോലെ ഇരുട്ടത് വഴിയറിയാതെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അകലെയുള്ള പ്രകാശം നോക്കി വരുന്നവര്‍ ലെക്ഷ്യം നെടാറുണ്ട് . വഴിവിലകുകള്‍ ലോകാരംബം മുതല്‍ക്കേ ഉള്ളതാ അത് ഇന്ന് കാന്നുന്ന രിതിയില്‍ ഉള്ള കരണ്ടു കൊണ്ടോ, സോളാര്‍ പാനല്‍ കൊണ്ടോ അല്ലായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം... ഇപ്പോഴും പല ചരിത്രങ്ങളും, ചിന്തകളും പേറി നുറ്റാണ്ട് പഴക്കംമുള്ള അണയാത്ത വഴി വിളക്കുകള്‍ ഉണ്ട് ... അതിന്‍റെ ചുറ്റും നിന്നു എത്രയോ പേര്‍ ഫോട്ടോ എടുത്ത് ആല്‍ബത്തില്‍ വയ്കാര്‍ പതിവുണ്ട്... ഈ വഴി വിളക്കുകള്‍ ഒരികലും ആരും ഇല്ലെങ്കിലും കത്തി നില്കും, ഒരികലും വിചാരിച്ചിട്ടില്ല ഇപ്പോള്‍ ആളുകള്‍ ഇല്ലല്ലോ അല്പം ഉറങ്ങാം എന്ന്... അല്ലെങ്കില്‍ കുടിച്ചു തന്റെ കീഴില്‍ കിടക്കുനവന് വെട്ടം നല്‍കണ്ട എന്ന്... പലപ്പോഴും ഈ കത്തിനില്‍ക്കുന്ന വഴി വിളക്കിന്നെ തട്ടുകയും, വഴക്ക് പറയുകയും, മുത്രം ഒഴിച്ച് വൃത്തി കേടക്കാര്‍ ഉണ്ട് എങ്കിലും അത് പുഞ്ചിരിചോണ്ടേ നില്‍കു... അതിന് നന്മ ചെയ്യാനെ അറിയുള്ളു.... പല കുറ്റ കൃത്യങ്ങളും കണ്ട ഒറ്റ സാക്ഷിയും ഇവര്‍ തനെയാ ... പണകെട്ടുകള്‍ ഒളിച്ചു വച്ചിട്ടുള്ളത് പലരും ഇതിന്‍റെ കീഴിലാ... ഒരികല്‍ പോലും നയാപൈസ എടുകാതെ കാവല്‍കാരന്‍ ആകുന്നതും ഇവര്തന്നെയാ...
ഇതുപോലെ സമുഹത്തില്‍ ഒരുപാട് വഴി വിളക്കുകള്‍ പോലെയുള്ള വെക്തികള്‍ ഉണ്ട് ... എങ്ങോട്ട് പോകണം എന്നറിയാതെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മോനെ, മോളെ ഇങ്ങനെ ചെയ്യ് ... ഈ വഴി പോകു എന്ന് പറഞ്ഞു വിടുന്നവര്‍ മാത്രമല്ല അവര്‍ പണമായി, താങ്ങായി, കരയെത്തുവോളം ഇക്കരെ നിന്നു പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ നമ്മുക്കുവേണ്ടി സഹായിക്കുന്നവര്‍... നാം പലപ്പോഴും ആ വഴി പോയി കുബെരന്മാരും, വിദ്യാ സമ്പന്നരും, ഒക്കെയായി ... പഴയ വഴികാട്ടിയെ മനസ്സില്‍ പോലും ഓര്‍കാതെ... അഥവാ നമ്മുടെ മുമ്പില്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു നിന്നിട്ടും അവരെ തിരിച്ചറിയാത്ത ആളുകളായി മാറുന്നു..
അവര്‍ ഇപ്പോഴും വഴിവിളക്കായി ... ഒരു കര പറ്റുവോളം .... ഇക്കരെ നിന്നു ഇശോരനോട് മുട്ടിപായി യാചിക്കുന്നു ..... ചിലപ്പോള്‍ അത് നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ ആകാം, മുത്തച്ചനും മുത്തശിയും ആകാം, സഹോദരങ്ങള്‍ ആകാം, കുട്ടാളികള്‍ ആകാം, വഴിപോക്കര്‍ ആകാം .... പക്ഷേ അവര്‍ക്ക് ഈ അണയാത്ത വഴിവിളകായ്‌ മാത്രമേ നില്കാന് കഴിയു ... അവരെ മറ്റുള്ളവര്‍ മറന്നാലും പുഞ്ചിരിച്ചു .... അവരുടെ ധര്‍മ്മം തുടരുന്നു ..... എന്നാല്‍ നമ്മളില്‍ ചിലര്‍ വഴി വിളക്കുകള്‍ പോലെ നിന്നു മാര്‍ഗതടസം സൃഷ്ട്ടിക്കുന്നവരും .... നേരെ വഴി നടക്കുന്നവരെ വഴി തെറ്റിക്കുന്നവരായി... അവരെ തട്ടി നശിച്ചവരും കുറവല്ല.... അവര്‍ സംഹാരകര്‍ തന്നെയാണ് ..... അവര്‍ അതെ ജീവിതത്തില്‍ ചെയ്യൂ എന്ന വ്രെതത്തില്‍ ആണ്... ഇവരെ തമ്മില്‍ തിരിച്ചറിയാനും വഴിയില്ല .... മദ്യ മയക്കുമരുന്ന്, ലൈംഗിക, വെഭിചാരക, സാമുഹിക തിന്മകളുടെ കുംബാരമായി നിലവില്‍ ഉണ്ടെന്ന കാര്യവും അകലെയല്ല....
ഇവരെ കണ്ടെത്താന്‍ വഴികള്‍ പലതാണ് നമ്മയുള്ളവര്‍ ലെളിത ജീവിതകാരും.. സല്‍ കര്‍മത്തില്‍ വ്യാപ്രിതര്‍ ആയിരിക്കും, മറ്റവര്‍ സുഖ ലോലുപരും- അധാര്‍മികളും ആഭാസരും ആയിരിക്കും..... ഇരുവരുടെയും നോട്ടത്തില്‍ തികച്ചും വിപരിതങ്ങളായ രിതികള്‍ ആയിരിക്കും, ചിരിയില്‍- പുഞ്ചിരിയില്‍ മാറ്റം കാണാം..... അകലെ നിന്നു നല്ല വഴി കാട്ടികള്‍ നമ്മെ നോക്കി വഴി തെറ്റാതെ നയന ദ്രിഷ്ടിയില്‍ വഴിതെളിക്കുന്നവര്‍ ആണ് ... മറ്റവര്‍ വഴി പറഞ്ഞിട്ട് മഷിയിട്ടാല്‍ പോലും കാണാത്തവര്‍ ആണ്... ഇവരുടെ കുട്ടതിലും നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ ആകാം, മുത്തച്ചനും മുത്തശിയും ആകാം, സഹോദരങ്ങള്‍ ആകാം, കുട്ടാളികള്‍ ആകാം, വഴിപോക്കര്‍ ആകാം ....
നമുക്ക് അണയാത്ത വഴിവിളകായി മാറാന്‍ നോക്കാം ... വഴി വിലങ്ങുകള്‍ ആകാതെ നോകാം...
ഇതുപോലെ സമുഹത്തില്‍ ഒരുപാട് വഴി വിളക്കുകള്‍ പോലെയുള്ള വെക്തികള്‍ ഉണ്ട് ... എങ്ങോട്ട് പോകണം എന്നറിയാതെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മോനെ, മോളെ ഇങ്ങനെ ചെയ്യ് ... ഈ വഴി പോകു എന്ന് പറഞ്ഞു വിടുന്നവര്‍ മാത്രമല്ല അവര്‍ പണമായി, താങ്ങായി, കരയെത്തുവോളം ഇക്കരെ നിന്നു പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ നമ്മുക്കുവേണ്ടി സഹായിക്കുന്നവര്‍... നാം പലപ്പോഴും ആ വഴി പോയി കുബെരന്മാരും, വിദ്യാ സമ്പന്നരും, ഒക്കെയായി ... പഴയ വഴികാട്ടിയെ മനസ്സില്‍ പോലും ഓര്‍കാതെ... അഥവാ നമ്മുടെ മുമ്പില്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു നിന്നിട്ടും അവരെ തിരിച്ചറിയാത്ത ആളുകളായി മാറുന്നു..
അവര്‍ ഇപ്പോഴും വഴിവിളക്കായി ... ഒരു കര പറ്റുവോളം .... ഇക്കരെ നിന്നു ഇശോരനോട് മുട്ടിപായി യാചിക്കുന്നു ..... ചിലപ്പോള്‍ അത് നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ ആകാം, മുത്തച്ചനും മുത്തശിയും ആകാം, സഹോദരങ്ങള്‍ ആകാം, കുട്ടാളികള്‍ ആകാം, വഴിപോക്കര്‍ ആകാം .... പക്ഷേ അവര്‍ക്ക് ഈ അണയാത്ത വഴിവിളകായ്‌ മാത്രമേ നില്കാന് കഴിയു ... അവരെ മറ്റുള്ളവര്‍ മറന്നാലും പുഞ്ചിരിച്ചു .... അവരുടെ ധര്‍മ്മം തുടരുന്നു ..... എന്നാല്‍ നമ്മളില്‍ ചിലര്‍ വഴി വിളക്കുകള്‍ പോലെ നിന്നു മാര്‍ഗതടസം സൃഷ്ട്ടിക്കുന്നവരും .... നേരെ വഴി നടക്കുന്നവരെ വഴി തെറ്റിക്കുന്നവരായി... അവരെ തട്ടി നശിച്ചവരും കുറവല്ല.... അവര്‍ സംഹാരകര്‍ തന്നെയാണ് ..... അവര്‍ അതെ ജീവിതത്തില്‍ ചെയ്യൂ എന്ന വ്രെതത്തില്‍ ആണ്... ഇവരെ തമ്മില്‍ തിരിച്ചറിയാനും വഴിയില്ല .... മദ്യ മയക്കുമരുന്ന്, ലൈംഗിക, വെഭിചാരക, സാമുഹിക തിന്മകളുടെ കുംബാരമായി നിലവില്‍ ഉണ്ടെന്ന കാര്യവും അകലെയല്ല....
ഇവരെ കണ്ടെത്താന്‍ വഴികള്‍ പലതാണ് നമ്മയുള്ളവര്‍ ലെളിത ജീവിതകാരും.. സല്‍ കര്‍മത്തില്‍ വ്യാപ്രിതര്‍ ആയിരിക്കും, മറ്റവര്‍ സുഖ ലോലുപരും- അധാര്‍മികളും ആഭാസരും ആയിരിക്കും..... ഇരുവരുടെയും നോട്ടത്തില്‍ തികച്ചും വിപരിതങ്ങളായ രിതികള്‍ ആയിരിക്കും, ചിരിയില്‍- പുഞ്ചിരിയില്‍ മാറ്റം കാണാം..... അകലെ നിന്നു നല്ല വഴി കാട്ടികള്‍ നമ്മെ നോക്കി വഴി തെറ്റാതെ നയന ദ്രിഷ്ടിയില്‍ വഴിതെളിക്കുന്നവര്‍ ആണ് ... മറ്റവര്‍ വഴി പറഞ്ഞിട്ട് മഷിയിട്ടാല്‍ പോലും കാണാത്തവര്‍ ആണ്... ഇവരുടെ കുട്ടതിലും നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ ആകാം, മുത്തച്ചനും മുത്തശിയും ആകാം, സഹോദരങ്ങള്‍ ആകാം, കുട്ടാളികള്‍ ആകാം, വഴിപോക്കര്‍ ആകാം ....
നമുക്ക് അണയാത്ത വഴിവിളകായി മാറാന്‍ നോക്കാം ... വഴി വിലങ്ങുകള്‍ ആകാതെ നോകാം...
മറക്കുന്ന മാഹാത്മ്യങ്ങള്‍
നാം പലപ്പോഴും മറക്കുകയാണ് പലതരം മാഹാത്മ്യങ്ങള്‍ മുലപ്പാല്‍ ദൈവം തന്നത് മക്കള്‍ക്ക് കൊടുകാതെ ഇലകളും, മരുന്നുകളും വച്ച് വറ്റിച്ചും, ബാത്ത് റും മറയില്‍ പിഴിഞ്ഞ് കളയുകയാ എന്തിനു വേണ്ടി പുതു തലമുറ മൃഗിയരായി മാറാന്‍, സഹോദര സ്നഹേം ഇല്ലാതാകാന്‍.. പുതു തലമുറയെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല .. കിട്ടേണ്ട സ്നേഹം കൊടുകാതെ അവര്‍ വളരുകയാണ്. നാളത്തേക്ക് പണത്തിന്‍റെ പുറത്ത് കയറി വിലസാന്‍... അപ്പനും അമ്മയും ഉണ്ടാക്കി മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് വളത്താന്‍ കൊടുക്കുകയാണ് മക്കളെ... കൂടെ വളര്‍ത്താന്‍ പറ്റില്ലെങ്കില്‍ എന്തിനു നാം കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കണം? നാടിന്നു നാട്ടാര്‍ക്കും ഉപദ്രവകാരിയായി വളരാന്‍ എന്തിനു നാം മക്കളെ ഉണ്ടാക്കുന്നു... ആര്‍ക്കു വേണ്ടി നാം പണം ഉണ്ടാക്കുന്നു .... നാം കുടുംബം വളരാന്‍ വളര്‍ത്താന്‍ അല്ലെങ്കില്‍ എന്തിനു നാം പണം വിദേശങ്ങളില്‍ പോയി ഉണ്ടാകണം... നാളെ പണം മക്കളെ നന്നാക്കി തരുംമെന്നു ആരെങ്കിലും കരുതുന്നെങ്കില്‍ തെറ്റി. രണ്ടു വെക്തികള്‍ വിവാഹത്തിലുടെ ഒരു കുടുംബം ആയി മാറുന്നത് എന്തിനാണ് ? പുതിയ ഒരു തലമുറക്ക് ജന്മം നല്കാന്‍ അല്ലെ... എല്ലാ മത ഗ്രന്ഥങ്ങളും പഠിപ്പിക്കുനത് കുടുംബം നന്മയുടെ പുനര്‍ജന്മതിനാണ്... അല്ലാതെ പണം ഉണ്ടാക്കുന്ന ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കാന്നായ ഒന്നല്ല... പുരുഷന് പണം ഉണ്ടാകാനുള്ള വഴിയല്ല വിവാഹം... സ്ത്രിക്ക് അടിമത്തം നല്ക്കുനതല്ല വിവാഹം... എങ്കില്‍ എല്ലാം തെറ്റി ... ഇപ്പോള്‍ പലരും കുഞ്ഞുങ്ങളെ പഠിപ്പികുന്നത് ഭാവിയില്‍ ആദായം എടുകാനയിട്ടാണ്... ഇറച്ചി കോഴികളെ വളര്‍ത്തുന്നതുപോലെ .... പഠിപ്പ് കഴിഞ്ഞാലുടന്‍ പോയി അമേരിക്കയിലോ , ജെര്‍മനിയിലോ, കുവയിറ്റിലോ, ഇപ്പോള്‍ അത് പോരല്ലോ പകരം ഓസ്ട്രലിയ, നുസിലണ്ട്... അവിടെയൊക്കെ പോയി മുന്നു- നാലു ലെക്ഷം കൊണ്ട് കൊടുകണം .... നേഴ്സിങ്ങ് പഠിച്ചാല്‍ പറയുകയും വേണ്ടാ... ഈ നേഴ്സിങ്ങ് തീര്‍ത്ത കാര്യം പഠിച്ചവര്‍ക്കെ അറിയൂ ... അത് കഴിഞ്ഞാല്‍ ഉടനെ ഐ ഈ എല്‍ റ്റി എസ് പഠികണം ... സ്കോര്‍ കിട്ടാന്‍ പെടുന്ന പാടെ... നമ്മുടെ പഴയ ആള്‍കാര്‍ ഇതെന്നനെകിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ .... നാട്ടില്‍ ഒരു ആതുര സേവനം നടത്താന്‍ ആരെങ്കിലും മുതിരുന്നോ? .. വിധി അല്ലാതെ എന്താ പറയുക ....
അമ്മമാര്‍ എങ്ങനെയോ ഉണ്ടാകി എറിഞ്ഞിട്ടു പോകുന്ന കൂടെ പുതു ജ്നന്മങ്ങള്‍... ആര്‍ക്കു വേണ്ടി .... നാട്ടുകാര്‍ കളിയാക്കുനതിനോ പകരമോ .... എന്ത് പറ്റി കുട്ടി ഇത്രയും നാള്‍ കുട്ടികള്‍ ഇല്ലാതെത് എന്ന ചോദ്യം കേള്‍ക്കാന്‍ വയ്യേ .... മറ്റുള്ളവരെ കാണിക്കാന്‍... കുറവില്ലെന്ന് കാണിക്കാന്‍ ആരും കുങ്ങുങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കരുത്.. അത് നാട്ടാര്‍ക്കും, വിട്ടില്ലുള്ളവര്കും ശല്യം ആയി തീരും .... പാവം കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ എന്ത് പിഴച്ചു...? സ്നേഹത്തിന്‍റെ മുലപ്പാല്‍ ആര് അവര്‍ക്ക് നിഷേധിച്ചു .... അപ്പനോ അതോ അമ്മയോ? അതോ പണത്തിനായി കൊതിക്കുന്ന അപ്പനമ്മമാരോ? അവരെ അപ്പനെന്നും, അമ്മയെന്നു, മാതാ പിതാകള്‍ എന്നും വിളിക്കാന്‍ വരട്ടെ ... അവരെ കച്ചവടകാര്‍ എന്ന് മാത്രമേ വിളിക്കാവു... പണ്ടൊക്കെ അപ്പനമ്മമാര്‍ മക്കളെ വളര്‍ത്തിയത് നല്ല കുടുംബിനികളും, നല്ല കുടുംബസ്ഥന്മാര്‍ ആകാന്‍ വേണ്ടിയാണു .. വീട്ടു ജോലികള്‍ ചെയിച്ചു നല്ല അമ്മയക്കുന്ന മനോഭാവം... പറമ്പിലേം.. പാടത്തേം പണി എടുപ്പിച്ചു കുടുബസ്ഥന്‍ ആക്കുന്ന ... രിതി മാറി പുതു പെണ്ണിന്നു അമ്മായിയമ്മ കിടക്കയില്‍ ചായ കൊണ്ട് കൊടുക്കുന്ന വേലക്കരായി മാറി.... ഭര്‍ത്താവു നേരത്തെ എഴുനേറ്റു കട്ടന്‍ കാപ്പി ഭാര്യക്ക് കിടക്കയില്‍ എത്തിക്കുന്ന മാറ്റം ചെറുതല്ല.... വലുതാണ് .... എന്തിനു നാടും വീടും നരകം ആക്കണം ... കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് മുലപാല്‍ കൊടുത്ത്.... സ്നേഹം പകരുന്ന സാധാ കുടുംബം പോരെ നമ്മുക്ക് ...? ത്രി സന്ധ്യയില്‍ വിളക്ക് കൊളുത്തി നാമം ചൊല്ലി ഉണരുന്ന - ഉറങ്ങുന്ന ഗ്രാമിണത പോരെ നമ്മുക്ക് ....? അതോ പകല്‍ വെളുക്കുനത് കൊലപാതകം കണ്ടുണരുന്ന ഗ്രാമമോ? .....
അമ്മമാര്‍ക്ക് ദൈവം നല്‍കിയ നന്മ യാണ് മുലപാല്‍ ... അത് നല്‍കിയത് സ്നേഹമുള്ള പുതു തലമുറയെ വാര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ആണ് ... പകരം വറ്റിച്ചു കണഞ്ഞു ലോകത്തെ കിരതരാക്കാന്‍ ഉള്ള അവകാശം അല്ല.... മുലപാല്‍ കൊടുക്കാന്‍ നിഷേദിക്കുന്ന ആര്‍കും അപ്പനോ, അമ്മയോ, അപ്പുപ്പനോ... അമ്മുംമയോ ആകാന്‍ യോഗ്യരല്ല ... പകരം നമ്മയുടെ നിഷേധകര്‍ മാത്രമാണ് ....
അമ്മമാര്‍ എങ്ങനെയോ ഉണ്ടാകി എറിഞ്ഞിട്ടു പോകുന്ന കൂടെ പുതു ജ്നന്മങ്ങള്‍... ആര്‍ക്കു വേണ്ടി .... നാട്ടുകാര്‍ കളിയാക്കുനതിനോ പകരമോ .... എന്ത് പറ്റി കുട്ടി ഇത്രയും നാള്‍ കുട്ടികള്‍ ഇല്ലാതെത് എന്ന ചോദ്യം കേള്‍ക്കാന്‍ വയ്യേ .... മറ്റുള്ളവരെ കാണിക്കാന്‍... കുറവില്ലെന്ന് കാണിക്കാന്‍ ആരും കുങ്ങുങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കരുത്.. അത് നാട്ടാര്‍ക്കും, വിട്ടില്ലുള്ളവര്കും ശല്യം ആയി തീരും .... പാവം കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ എന്ത് പിഴച്ചു...? സ്നേഹത്തിന്‍റെ മുലപ്പാല്‍ ആര് അവര്‍ക്ക് നിഷേധിച്ചു .... അപ്പനോ അതോ അമ്മയോ? അതോ പണത്തിനായി കൊതിക്കുന്ന അപ്പനമ്മമാരോ? അവരെ അപ്പനെന്നും, അമ്മയെന്നു, മാതാ പിതാകള്‍ എന്നും വിളിക്കാന്‍ വരട്ടെ ... അവരെ കച്ചവടകാര്‍ എന്ന് മാത്രമേ വിളിക്കാവു... പണ്ടൊക്കെ അപ്പനമ്മമാര്‍ മക്കളെ വളര്‍ത്തിയത് നല്ല കുടുംബിനികളും, നല്ല കുടുംബസ്ഥന്മാര്‍ ആകാന്‍ വേണ്ടിയാണു .. വീട്ടു ജോലികള്‍ ചെയിച്ചു നല്ല അമ്മയക്കുന്ന മനോഭാവം... പറമ്പിലേം.. പാടത്തേം പണി എടുപ്പിച്ചു കുടുബസ്ഥന്‍ ആക്കുന്ന ... രിതി മാറി പുതു പെണ്ണിന്നു അമ്മായിയമ്മ കിടക്കയില്‍ ചായ കൊണ്ട് കൊടുക്കുന്ന വേലക്കരായി മാറി.... ഭര്‍ത്താവു നേരത്തെ എഴുനേറ്റു കട്ടന്‍ കാപ്പി ഭാര്യക്ക് കിടക്കയില്‍ എത്തിക്കുന്ന മാറ്റം ചെറുതല്ല.... വലുതാണ് .... എന്തിനു നാടും വീടും നരകം ആക്കണം ... കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് മുലപാല്‍ കൊടുത്ത്.... സ്നേഹം പകരുന്ന സാധാ കുടുംബം പോരെ നമ്മുക്ക് ...? ത്രി സന്ധ്യയില്‍ വിളക്ക് കൊളുത്തി നാമം ചൊല്ലി ഉണരുന്ന - ഉറങ്ങുന്ന ഗ്രാമിണത പോരെ നമ്മുക്ക് ....? അതോ പകല്‍ വെളുക്കുനത് കൊലപാതകം കണ്ടുണരുന്ന ഗ്രാമമോ? .....
അമ്മമാര്‍ക്ക് ദൈവം നല്‍കിയ നന്മ യാണ് മുലപാല്‍ ... അത് നല്‍കിയത് സ്നേഹമുള്ള പുതു തലമുറയെ വാര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ആണ് ... പകരം വറ്റിച്ചു കണഞ്ഞു ലോകത്തെ കിരതരാക്കാന്‍ ഉള്ള അവകാശം അല്ല.... മുലപാല്‍ കൊടുക്കാന്‍ നിഷേദിക്കുന്ന ആര്‍കും അപ്പനോ, അമ്മയോ, അപ്പുപ്പനോ... അമ്മുംമയോ ആകാന്‍ യോഗ്യരല്ല ... പകരം നമ്മയുടെ നിഷേധകര്‍ മാത്രമാണ് ....
Subscribe to:
Posts (Atom)